آیت‌الله سیدعبدالحسین لاری پس از رسیدن به مقام اجتهاد، به دعوت گروهی از بزرگان لار، در سال ۱۲۷۰ شمسی به یکی از شهرهای جنوبی استان فارس کنونی، برای رسیدگی به امور دینی و مذهبی مردم و جلوگیری از ظلم و ستم حاکمان محلی عزیمت کرد و به علت طول اقامت در آنجا، منسوب به آن شهرستان گردید.
سید از زمان ورود خود به ایران تا شروع نهضت مشروطه، اقدامات و فعالیت‌های زیادی در جهت احیای احکام اسلامی و ارتقای سطح آگاهی سیاسی و اجتماعی مردم جنوب انجام داد. یکی از مهمترین اقدامات او در این راستا تأسیس مدارس علوم دینی و حوزه علمیه و جذب شاگرد از نواحی مختلف جنوب ایران بود. این اقدام سید باعث افزایش قدرت او حتی فراتر از شهر لار شد و حوزه اقتدار او حتی به مناطقی مانند شیراز، بوشهر، بندرعباس، جهرم داراب و سیرجان نیز رسید.
آیت‌الله سیدعبدالحسین لاری از مخالفان سرسخت جدایی دین از سیاست بود و در کنار پرداختن به امور دینی و مذهبی مردم همواره درصدد جلوگیری از ظلم و ستم حاکمان به آنان بود، در همین راستا به دفاع از انقلاب مشروطه پرداخت و با مخالفان آن در فارس به نبرد برخاست.
او از هواداران انقلاب مشروطیت بود و از جمله اقدامات او بعد از پیروزی انقلاب مشروطیت می‌توان به تشکیل انجمن اسلامی و نبرد با مخالفان انقلاب مشروطیت در فارس مانند محمدرضا قوام‌الملک (قوام‌الملک سوم) اشاره کرد. نبرد و درگیری بین آنها سرانجام منجر به کشته شدن قوام‌الملک سوم و البته تعدادی از مشروطه خواهان و هواداران سید لاری مانند آیت‌الله شیخ محمدباقر اصطهباناتی شد.
سرانجام سیدعبدالحسین لاری پس از 77 سال جهاد در راه خدا و نجات مردم 19 اردیبهشت 1303 شمسی دعوت حق را لبیک گفت و در محله کوشک جهرم به خاک سپرده شد.