ایشان در محضر اساتیدی بزرگی چون آیتالله حاج ملاعلی ایزدی سیاه دُهنی، فاضل میرزا حسن کرمانشاهی، سیدشهاب الدین شیرازی، حاج شیخ فضل الله نوری، میرزا ابوالحسن جلوه و سایر علما و فضلای آن عصر بهره برد.
از مرحوم زرآبادی ۱۶ اثر برجا مانده است که از جمله مهمترین آنها میتوان به «تقریرات فقه و اصول»، «تعلیقه بر بخشی از رسائل»، «حاشیه بر کفایه اصول جلد یک و دو»، «حاشیه بر شرح اشارات»، «اصول دین»، «کتاب دعا» و ... اشاره کرد.
ایشان پس از عمری خدمت به دین مبین اسلام و تربیت شاگردان برجسته، در سال ۱۳۵۳ هجری قمری درگذشت و پیکر مطهرش در صحن امامزاده حسین(ع) قزوین به خاک سپرده شد.