صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۱۴۲۳۲۱
تاریخ انتشار : ۱۱ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۰۹
سوره‌های قرآن/ 49

امروزه یکی از معضلات جوامع بشری تبعیض نژادی است هرچند تلاش شده با این مفهوم ناپسند مبارزه شود اما به نظر می‌رسد بی‌توجهی جوامع به آموزه‌های دینی باعث به وجود آمدن تبعیض نژادی شده است.

به گزارش ایکنا، چهل و نهمین سوره قرآن کریم «حُجُرات» نام دارد. این سوره با ۱۸ آیه در جزء ۲۶ قرار گرفته است. حجرات که از سوره‌های مدنی است، در ترتیب نزول، صد و هفتمین سوره‌ای است که بر پیامبر اسلام (ص) نازل شده است.

حجرات جمع حُجره و به معنای اتاق‌ها است. این واژه در آیه چهارم آمده به همین دلیل این سوره را حُجُرات نامیده‌اند. این عبارت اشاره به اتاق‌هایی دارد که در کنار مسجد پیامبر اسلام (ص) براى همسران ایشان تهیه شده بود.

این سوره شامل قوانین اخلاقی از جمله آداب ارتباط با خدا، آدابی که باید در ارتباط با پیامبر (ص) رعایت کرد و آداب مربوط به نحوه ارتباط افراد با یکدیگر در جامعه اشاره دارد. این سوره همچنین درباره معیار برتری افراد بر دیگران و حاکمیت نظم در جامعه و زندگی سعادتمندانه و در پایان به حقیقت ایمان و اسلام اشاره کرده است.

این سوره به مسلمانان دستور می‌دهد به شایعات توجه نکنند، از غیبت و بدگویی و جستجو درباره ایراد‌های دیگران پرهیز کنند و میان مسلمانان، صلح و آشتی برقرار کنند.

آیات نخست سوره حجرات، مؤمنان را از پیشی‌گرفتن بر خدا و رسولش باز می‌دارد و به آنان ادب سخن‌گفتن با رسول خدا (ص) و همچنین رعایت احترام در حضور ایشان را می‌آموزد، تا جایی‌که بلندتر بودن صدای آنان از پیامبر را موجب از بین رفتن اعمال نیکشان می‌شمارد.

همچنین به مؤمنان دستور داده شده است که در اعتماد به اخباری که توسط انسان‌های بدکار بیان می‌شود، دقت و درباره آن تحقیق کنند.

توصیه دیگر این سوره آن است که اگر میان دو گروه از مؤمنان اختلافی شکل گرفت، وظیفه دیگران است که زمینه دوستی و صلح را آماده کنند. این سوره مؤمنان را برادر یکدیگر دانسته است؛ برای همین باید بین آن‌ها صلح و آشتی برقرار باشد.

در بخشی از این سوره به شش اخلاق نادرست در ارتباط با آداب و روابط اجتماعی پرداخته است که عبارت است از: مسخره کردن یکدیگر، طعنه و عیب‌جویی، خواندن دیگران با القاب زشت و ناپسند، بدگمانی به همدیگر، تجسس و کنجکاوی در زندگی و کار‌های دیگران و پشت سر دیگران صحبت کردن.

در این سوره تأکید شده است که مسائلی مانند رنگ‌پوست، نسب، نژاد و قومیت نباید مایه افتخار و برتری انسان‌ها نسبت به دیگران باشد، چراکه معیار ارزش‌گذاری نزد خدا، تقوا و پرهیزکاری است.
آیات پایانی این سوره نیز به بیان تفاوت اسلام و ایمان می‌پردازد در این صورت درمی‌یابیم که افرادی که مسلمان هستند با کسانی که در دل هایشان ایمان دارند، متفاوت هستند.

فرازی ناب از تلاوت انور شحات انور از قاریان نسل جوان مصر

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿۲﴾
ای مؤمنان! صدایتان را بلندتر از صدای پیامبر نکنید، و آن گونه که با یکدیگر بلند سخن می‌گویید با او بلند سخن نگویید، مبادا آنکه اعمالتان تباه و بی اثر شود و شما تباهی آن را درک نکنید.
إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ أُولَئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿۳﴾
بی تردید کسانی که صدایشان را نزد رسول خدا پایین می آورند، همانان هستند که خدا دل هایشان را برای پرهیزکاری امتحان کرده، آنان را آمرزش و پاداشی بزرگ است.
انتهای پیام