آیت‌الله سیدابوالحسن آل‌رسول معروف به شمس‌آبادی در سال 1286 هجری شمسی(1327 هجری قمری) در خانواده‌ای عالم و روحانی در اصفهان دیده به جهان گشود. وی پس از فراگیری تحصیلات مقدماتی علوم اسلامی در زادگاه خود، در 25 سالگی عازم نجف اشرف شد و از محضر درس خارج بزرگانی همچون سیدابوالحسن اصفهانی، آقاضیاء الدین عراقی، سیدجمال الدین گلپایگانی، سیدعبدالهادی شیرازی و سیدمحسن حکیم کسب فیض کرد.
سیدابوالحسن پس از دوازده سال اقامت در نجف و اخذ مدارج عالی علمی، راهی اصفهان شد و به تدریس و ارشاد مردم همت گماشت. آیت‌الله شمس‌آبادی از روحانیونی بود که در سال 1342ه.ش، وفاداری خود را به نهضت حضرت امام اعلام کرد.
ایشان در تأسیس و گسترش انجمن مددکاری ویژه ایتام، سازمان ابابصیر ویژه نابینایان و حسینیه اصفهانی‌ها در مشهد و کربلا نقش بسزایی داشت. همچنین شرح صحیفه سجادیه، اشعار در مراثی و مناقب اهل بیت(ع) و موعظه ابراهیم از آثار علمی این عالم ربانی می‌باشند.
آیت‌الله شمس‌آبادی سرانجام یک روز پس از بازگشت از سفر حج در سپیده دم هجدهم فروردین 1355 ه.ش در مسیر مسجد جهت اقامه نماز جماعت، توسط باند جنایتکار مهدی هاشمی ربوده شد و به طرز فجیعی به قتل رسید و جسدش را در اطراف اصفهان رها ساختند. جسد ایشان پس از کشف شدن، با تشییع باشکوه مردم، در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.