معیار نزدیکی انسان به خدا، هم‌نشینی او با بندگان شایسته است

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، محمدعلی انصاری، صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن، امروز 29  تیرماه، در نشستی مجازی با موضوع «هم‌نشینی با دوستان خدا» اظهار کرد: انسان به هر میزان به دوستان خدا؛ آن‌هایی که بوی حقیقت، فضیلت و معنویت می‌دهند نزدیک‌تر شود، به خدا هم نزدیک‌تر می‌شود، اما به هر اندازه که آدمی از این گروه فاصله بگیرد و در مقابل، به کسانی نزدیک شود که رنگ و بوی خدایی ندارند جز تیرگی و کدورت قلب نصیب او نمی‌شود.

وی بیان کرد: در اهمیت کسانی که انسان با آن‌ها نشست و برخاست می‌کند، همین بس که در سخن معصوم(ع) آمده است که درباره هیچ کس قضاوت نکنید تا آنکه ببینید با چه کسی مصاحبت و هم‌نشینی می‌کند. از همین‌رو است که برای شناخت شخصیت یک فرد می‌توان به هم‌نشینان او نگاه کرد.

این مفسر قرآن ابراز کرد: حتی از این فراتر نیز عیاری که انسان می‌تواند خود را با آن محک بزند این است که از خود بپرسد آیا آن هنگام که به یاد بندگان شایسته خدا و صالحان و پاک‌سیرتان می‌افتد جانش لبریز شعف می‌شود؟ اگر پاسخ مثبت باشد، چنین فطرتی، سالم و پاک است، اما اگر انسان به کسانی رغبت داشته باشد که او را به پرتگاه سقوط می‌کشانند، فطرتش معیوب و نیازمند درمان جدی است.

انصاری گفت: این در حالی است که پیامبر اکرم(ص) از نخستین روز رسالت خود، كاملا هدف خود را مشخص كرد و در تمام ۲۳ سال رسالتِ خود نیز می‌دانست كه می‌خواهد به كجا برسد و تعالیم الهی را چگونه در حیات بشری جاری سازد. او با دقت تمام كار خود را انجام داد و تمام قدم‌ها را با برنامه‌ریزی درست و عمیق بر می‌داشت. به عبارتی حضرت رسول(ص) به تمام معنا مدیر و مدبر بود.

وی افزود: اما سوال اینجاست كه ایشان چه تدبیری درباره دوستان خدا اندیشیده بود؟ که رساندن مومنان به رستگاری پاسخ چنین سوالی است. حقیقتاً پیامبر(ص) می‌كوشید تا مومنان را به نهایت كمال نفسانی و قله‌های بلند ایمان و مكارم اخلاق برساند.

صاحب تفسیر مشکاة تصریح کرد: تدبیر خردمندانه ایشان بود كه از راهزن قبیله بنی‌غفار، ابوذری بسازد و درباره‌اش بگوید: «آسمان بر صادق‌تر از ابوذر سایه نیفكنده است» و یا از آتش‌پرست دیار پارس، سلمانی بسازد و بگوید: «سَلْمَانُ مِنَّا أَهْلَ الْبَیتِ‏؛ سلمان از ما اهل بیت» است.