در پاسخ سؤال فوق، باید به چند نکته توجه کرد:
1. آورده اصلی این مجالس در نهایت به سبد فقرا و مستمندان واریز خواهد شد. گزاره «کمک به فقرا و مستمندان، یک ارزش است»، یکی از ارزش‌هایی است که در این مجالس و محافل زنده می‌شود. بر همین اساس، عمده نیکوکاران، خیران و صدقه دهنده‌ها، کسانی هستند که پای منبرها و هیئات حسینی بزرگ شده‌اند.
2. مستمندان و فقرا و بلکه همه جامعه، دو نوع نیاز دارند که عبارتند از نیازهای مادی و معنوی. نیازهای اولیه انسان مانند خوراک، پوشاک و مسکن، مشترک بین انسان و حیوان هستند اما نیازهای معنوی و تربیتی مانند عزت، اخلاق‌مداری، ایثار، نوع‌دوستی و ... مختص انسان هستند و ارزش و اعتبار انسانیت به اعتبار نیازهای معنوی و تربیتی است که مجالس عزاداری و سینه‌زنی، یکی از عوامل مهم احیا کننده نیازهای اخلاقی و تربیتی است.
3. برخی از نیازهای انسانی و الهی، حافظ و نگهبان سایر نیازهای تربیتی و انسانی هستند، به گونه‌ای که قوام سایر ارزش‌های انسانی و الهی، به آنهاست. از مهمترین این نیازها، احساس مسئولیت در مقابل جامعه، امر به معروف و نهی از منکر، ایستادگی در مقابل ظلم و دفاع از حق و... هستند که قوام همه ارزش‌ها، سعادت و شقاوت جامعه و خیر و شر امت‌ها، مبتنی و مترتب بر این ارزش‌ها هستند و مجالس و محافل عاشورایی، مهمترین عنصر در بازسازی و بهسازی این ارزش‌های شاخص و پایه هستند. لذا در روایت فرمود: «بِها تُقامُ الفَرائضُ» به وسیله امر به معروف و نهی از منکر، سایر ارزش‌ها و فریضه‌های دینی، حفظ می‌شوند.
انتهای پیام