یکی از حواشی و واکنش‌های جامعه به سمت قوانین حجاب و پوشش، چه در حوزه قانونگذاری و چه در مباحث دینی و ترویج احکام، مسئله تفاوت بین پوشش مردان و زنان است. به گونه‌ای که امر حجاب یک مسئله زنانه تصور می‌شود و با توجه به گسترش ادبیات برابری در جهان، گویا امری ناعادلانه و ظلم به زنان است. البته باید مدنظر داشت، آنچه بیشتر درک می‌شود شباهت ظاهر است نه برابری. به طوری که دختران جوان تحت تأثیر عوامل مختلف تصور می‌کنند، اگر مثل مردان بپوشند و در جامعه ظاهر شوند یا به عبارتی از ویژگی‌های زنانه به دور باشند از دایره قوانین حجاب نیز خارج هستند.
اینجا دو نکته وجود دارد؛ اول اینکه احکام حوزه حجاب به درستی یا اثربخش آموزش داده نشده است و مرحله بعدی افراد دلیل وجود قوانین اجتماعی این حوزه را درک نمی‌کنند و طبیعتاً با آن همراهی ندارند. دوم اینکه افراد تصور می کنند، مردان می‌توانند با هر پوششی در جامعه ظاهر شوند. یا به نوعی آزادی پوشش انحصار در مردان دارد، پس دختران جوان و نوجوان در مطالبه آزادی متمایل به ظواهر و جنسیت مردانه می‌شوند. البته بدیهی است که صرفاً امر حجاب موجب میل به تظاهر مردانه در دختران جوان نمی‌شود.
آن بخش که باید آموزش احکام و قوانین و تفاوت بین دو جنس در جامعه رواج یابد، نکته دیگری است. اما در این مجال کوتاه باید این نکته را مدنظر قرار داد که باید در ترمیم تفکر آزادی، امری مردانه و در حصار و قید بودن، امری زنانه است؛ کوشید. مهمترین علت ترمیم این تفکر و فرض اشتباه، این است که موجب گسترش تفکر بی‌بند و باری در ظاهر و رفتار پسران جوان می‌شود. بسیاری از نوجوانان ما به این امر توجه ندارند که باید برای سبک رفتاری و پوششی خود از هنجار‌های بومی و متناسب با فضا استفاده کنند. حتی به تقلید از نقش و یا تیپ پوشش یک اثر سینمایی بدون درک معانی رفتاری و پوششی، خود را در مرکز توجهات قرار می‌دهند. البته مجدد باید تأکید کرد که این میل به هویت مستقل و انتخاب ارادی داشتن، امری فطری در نوجوان است؛ یا به نوعی مرحله‌ای برای ورود به بزرگسالی است که متأسفانه بدون درک کافی از انتخاب‌ها رقم می‌خورد. همین بی‌هنجاری و یا گاهی ولنگاری در پوشش و رفتار می‌تواند موجب تجربیات تلخ و نادرست و البته ایجاد ناامنی در فضای اجتماعی شود.
نکته بعدی این است که قطعاً در قوانین و احکام برای مردان نیز خط قرمز رعایت هنجار و اخلاق در جامعه وجود دارد، ولی متأسفانه این امر به درستی اجرا نمی‌شود یا نظارت کافی بر این امر وجود ندارد. این حس که تمرکز بر حجاب زنان غیرعادی است، به این دلیل رایج شده که در عمل، نظارت و اعمال قوانین پوشش برای مردان مشاهده نمی‌شود. به عنوان مثال بسیاری از مردان در خط ساحلی دریای خزر بدون توجه به مناطق مخصوص شنا مبادرت به برهنگی کرده و به دریا ورود می‌کنند و هیچ برخوردی با آنها نمی‌شود. رعایت هنجار پوشش برای مردان به صرف مراسمات رسمی و مراکز خاص محدود شده است که همه‌جا وجود ندارد، در حالی که از بانوان انتظار می‌رود تا حدود شرعی پوشش را در همه جا رعایت کنند.
این روز‌ها با انتشار لایحه حجاب، ذهن بسیاری از فعالان حوزه فرهنگ و دغدغه‌مندان حوزه حجاب و البته زنان و مردان درگیر این مسئله است که آیا نسبت به برهنگی بالاتنه مردان در فضای حقیقی و البته مجازی (که بسیار رایج است) این سخت‌گیری و اجرای قانون وجود خواهد داشت؟ آیا با مردانی که از خود در فضای مجازی با پوشش حداقلی تصویری منتشر کرده‌اند یا در سواحل کشور با پوشش متناسب استخر و دریا تردد می‌کنند، برخوردی خواهد شد؟ به نظر می‌رسد، اجرای عادلانه قوانین حجاب هم امری الزامی و هم بسیار سخت (باتوجه به رواج بدپوششی در مردان) خواهد بود.
انتهای پیام