وی بیان کرد: سه نام اصلی برای خاتم النبیین بیان می‌شود که تمامی آنها مشتقات کلمه «حمد» است و این سه نام عبارتند از محمود، احمد و محمد. کلمه محمود برای نام‌گذاری پیامبر(ص) به معنای ستایش‌شده است، یعنی فردی که تمام اخلاقیات و کارهای او قابل ستایش و ستودن است.
این مفسر قرآن در خصوص معنی کلمه احمد تصریح کرد: کلمه احمد به عنوان افضل تفضیل کلمه محمود بیان می‌شود، یعنی بالاترین مقام ستایش‌شده را همان کلمه احمد تعریف می‌کنند. خداوند در آیه ۶ سوره صف، بشارت وجود حضرت محمد(ص) را از قول حضرت عیسی(ص) اینگونه بیان می‌کنند: ( وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ ۖ فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَٰذَا سِحْرٌ مُبِينٌ؛ و هنگامی‌که عیسی به بنی اسرائیل گفت: من همانا رسول خدا به سوی شما هستم و به حقانیت کتاب تورات که مقابل من است تصدیق می‌کنم و نیز (شما را) مژده می‌دهم که بعد از من رسول بزرگواری که نامش (در انجیل من) احمد است بیاید. چون آن رسول ما با آیات و معجزات به سوی خلق آمد گفتند: این سحری اشکار است).
صاحب تفسیر مشکاة گفت: نام احمد نام برترین انبیاست و به همین علت در متون می‌خوانیم: ( الذی سمی فی السماء احمد و فی الارضین ابا القاسم المصطفی محمد؛ یعنی او پیامبریست که در آسمان‌ها یعنی عوالم بالایی با نام احمد نامیده می‌شود و در زمین و زمینیان با کلمه محمد نامیده و شناخته می‌شود). این عبارات در متون روایی بیان شده است.
انصاری افزود: یکی از شاعران، شعر زیبایی در خصوص نام‌های پیامبر سروده‌اند که بیانگر این است که خاتم النبیین در بالاترین سطح عوالم احمد نامیده می‌شود.
در عالم قدس احمدی تو / در هفت زمین محمدی تو
بر خان خدا تو مصطفایی / بر طرز مدیحه و ثنایی
وی به بیان معنای کلمه محمد پرداخت و گفت: این کلمه هم از مشتقات حمد است و بیانگر همان حمدشده تام است. نکته جالب اینجاست که سابقه نام‌گذاری نام محمد در میان اعراب وجود نداشته است و از زمانی که حضرت محمد(ص) چشم به جهان گشودند این نام در اعراب رواج یافته است.
انتهای پیام