نگارش قرآن مونس تنهایی من بود + عکس

وقتی صحبت از کتابت یا نگارش مصحف شریف قرآن کریم به میان می‌آید، همگی انتظار یک کار فاخر با فراهم آمدن تمهیدات لازم را دارند که معمولاً با مشارکت خطاطان و خوشنویسان برجسته، آن هم احیاناً در یک همایش رسمی به وجود می‌آید و شاید کمتر کسی توقع آن را داشته باشد تا فردی آن هم یک بانوی سالخورده خانه‌دار، اوقاتی از تنهایی خود را برای نگارش قرآن، آن هم با دست‌خطی ابتدایی صرف کند.

نرجس‌خاتون علی‌اکبر‌نعل‌بند، بانویی است که این کار را کرده است؛ بانویی که اکنون 76 سال از سنش را سپری کرده است، اما ظرف شش سال، توانسته قرآن را از ابتدا تا انتها بر روی کاغذ معمولی نگارش کند؛ کاری که بنا به گفته خودش برای انس بیشتر او با قرآن بوده؛ قرآنی که مونس تنهایی اوست.

او اکنون به آرزویش رسیده است و قرآن نگارش شده‌ای که طی این سال‌ها مونس تنهایی‌های او بود، به کتابخانه و موزه آستان قدس رضوی اهدا شده است.

وی در این‌باره به خبرنگار ایکنا گفت: زمانی که همسر و دو فرزند پسرم را از دست دادم، تنها شدم و این امر بسیار آزارم می‌داد؛ تصمیم گرفتم به قرآن پناه ببرم؛ تا پنجم ابتدایی درس خوانده‌ام و دست و پا شکسته قرآن می‌خوانم که البته این امر به من آرامش می‌دهد. غم فراغ همسر و فرزندانم موجب شد تا به این فکر بیفتم که قرآن را بنویسم. ابتدا مردد بودم که بتوانم این کار را انجام دهم. با نگارش سوره «حمد» شروع کردم و بعد هم سوره «بقره» و اینکه دیگر نفهمیدم چه شد؟ زمانی به خود آمدم که قرآن‌نویسی ساعاتی  از زندگی من را به خود اختصاص داده بود؛ آنچنان با آن خو گرفته بودم که اگر روزی قرآن نمی‌نوشتم، انگار چیزی گم کرده باشم.

نعل‌بند نگارش قرآنی را که شش‌سال پیش تصمیم به آن گرفته بود در آغاز ماه صفر سال جاری تمام کرد. قرآنی که در دو هزار و چهار برگ کاغذ با قطع A4 پشت و رو نوشته شده است. او در نگارش قرآن اعراب‌گذاری را با وسواس زیادی رعایت کرده است، آیات را به دقت شماره‌گذاری کرده، شماره جزء‌ها را در بالای هر صفحه آورده و هر صفحه را با «بسم الله الرحمن الرحیم» آغاز کرده است.

خود درباره اینکه چرا هر صفحه از قرآنی را که نگارش کرده است با نام خدا آغاز کرده است، گفت: در این شش سال روزی را سراغ ندارم که قرآن ننوشته باشم. تمام تلاش خودم را کردم که قرآن را بدون غلط و با رعایت همه اصول و قواعد آن نگارش کنم. صبح‌ها یک ساعت و نیم و عصرها هم یک ساعت و نیم وقت صرف نگارش کردم که به این ترتیب صبح یک صفحه و عصر یک صفحه موفق به نگارش می‌شدم. به همین دلیل هر بار که پای نگارش می‌نشستم، کارم را با نام خدا آغاز می‌کردم.

این بانوی سالخورده که انسی متفاوت با قرآن را طی این سال‌ها تجربه کرده است در این باره که چرا در پایان برخی از صفحات قرآن، نام یکی از معصومین(ع) را نیز نوشته است، تصریح کرد: هر صفحه از قرآن را به نیت کسی نوشتم یا طلب آرزویی را از خدا کرده و بعد شروع به نگارش می‌کردم.

وی افزود: گاه به نیت چهارده معصوم(ع) دست به نگارش می‌زدم و از آنها طلب شفاعت می‌کردم، گاهی دست به دعا برمی‌داشتم و از خدا می‌خواستم حال که مرا درگیر امتحان سخت خود کرده است و عزیزانم فوت کرده‌اند، با نگارش قرآن به من آرامش و سکنای قلبی دهد. می‌دانم سوادم آن میزان نیست که معرفت و درک عمیقی از قرآن داشته باشم، اما تمام بضاعت و توان خود را به کار بستم تا کاری که عزم آن را کرده بودم ناتمام نگذارم و در آن موفق باشم تا مگر خدا به من عنایت کرده و قلبم آرامش گیرد.

نگارش قرآن، جمعه هر هفته با حس و حال خاصی از طرف وی همراه بود؛ نگارشی که به نیت سلامتی امام زمان(عج) صورت می‌گرفت و عصرهای جمعه نیز ثواب نگارش قرآن، نثار مادر گرامی آن حضرت می‌شد.

اوراقی که وی قرآن را در آنها نگارش کرده است با همت و مساعدت مسجد میرآخور محله دروازه شمیران(محل سکونتش) و پیگیری‌های حجت‌الاسلام و‌المسلمین حسین میرزایی؛ امام جماعت مسجد و سرای محله دروازه شمیران، لمینت شده و برای اهدا به کتابخانه و موزه آستان قدس رضوی، مهیا می‌شود.

نرجس‌خاتون علی‌اکبر نعل‌بند با تشکر از هیئت امنای مسجد میرآخور و اهالی محله در مساعدت وی برای آماده‌سازی اوراق این قرآن گفت: حس خوبی دارم. احساس می‌کنم به جهت قرابت بیشتری که طی این چند سال با کلام خدا پیدا کردم، از ارج و قرب بیشتری میان اهالی محله برخوردار هستم. به لطف این دوستان، سعادتی شد تا نگارش قرآنی را که انجام دادم به کتابخانه و موزه آستان قدس اهدا شود. دوستان مسئول در آستان قدس رضوی نیز نهایت لطف را به من داشتند و در ازای این کار لوح و تندیس یادبودی به من اهدا کردند که هم اکنون روی طاقچه خانه جای قرآنی که موفق به نگارش آن شدم، پُر کرده است.

حالا هر روز نرجس خاتون علی‌اکبر‌نعل‌بند که از خواب بیدار می‌شود، به نیت زیارت امام هشتم(ع) به این لوح یادبود نگاهی می‌اندازد و از دور  به علی بن موسی الرضا(ع) سلام می‌دهد.