نصیب الله عمراف، استاد جامعه المصطفی العالمیه گلستان در این نشست به بررسی زوایای مختلف شخصیتی جعفر بن ابیطالب پرداخت و گفت: در قرآن کریم در آیه 100 سوره توبه در وصف مجاهدان نخستین می‌خوانیم خداوند از پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار و کسانی که به نیکی از آنها پیروی کردند، خشنود گشت و آنها نیز از خداوند خشنود شدند «وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ» و جعفر بن ابیطالب از برجسته‌ترین مصادیق این کریمه به شمار می‌رود.
این استاد جامعه المصطفی العالمیه گلستان تصریح کرد: تعابیر بلندی درباره حضرت جعفر طیار(ع) در منابع دینی ما وجود دارد نظیر «من السابقین الاولین إلی الاسلام»، «أشبه الناس خَلقا و خُلقا برسول الله»، «الصحابی الجلیل»، «من أجود العرب المشهورین»، «شهید فی ساحة المعرکة» که همگی بر رفعت مقام و جلالت قدر جعفر تأکید دارند.
وی افزود: گروهی از مسلمانان حبشه با اجازه نجاشی جهت کمک و مساعدت مهاجران مسلمان در مسیر بازگشت دریایی، همراه و با فرماندهی جعفر(ع) به مدینه وارد شدند. زمان ورود آنان به مدینه مصادف با پایان فتح خیبر محرم سال هفتم هجری بود. رسول خدا(ص) جعفر(ع) را به آغوش گرفت و میان دو چشمش بوسه کرد و فرمود: «والله ما أدری بأیّهما أنا أُسَرُّ! بقدوم جعفر أم بفتح خیبر؟
عمراف گفت: تعدادی از یاران رسول خدا(ص) در سال 5 بعثت پیامبر(ص) با انگیزه حفظ دین خویش به سمت حبشه هجرت کردند. این نخستین هجرت مسلمانان در تاریخ اسلام بود و همچنین نخستین هجرت به سرزمین حبشه بود در میان مهاجران جعفر(ع) حضور داشت و رسول الله(ص) نامه‌ای به دست جعفر(ع) داد و در آن نجاشی را مورد خطاب قرار داده و مطالبی را از مصدر وحی به وی یادآور شد که نقش جعفر در ارائه مناسب این نامه و سرپرستی مهاجران از صفحات طلایی حیات جعفر بن ابیطالب به شمار می‌رود.
انتهای پیام