بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى ﴿۳۴﴾
پس آنگاه كه آن هنگامه بزرگ دررسد
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى ﴿۳۵﴾
[آن] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آورد
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَى ﴿۳۶﴾
و جهنم براى هر كه بيند آشكار گردد
فَأَمَّا مَنْ طَغَى ﴿۳۷﴾
اما هر كه طغيان كرد
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿۳۸﴾
و زندگى پست دنيا را برگزيد
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿۳۹﴾
پس جايگاه او همان آتش است
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿۴۰﴾
و اما كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد و نفس خود را از هوس باز داشت
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿۴۱﴾
پس جايگاه او همان بهشت است
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ﴿۴۲﴾
در باره رستاخيز از تو مىپرسند كه فرارسيدنش چه وقت است
فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْرَاهَا ﴿۴۳﴾
تو را چه به گفتگو در آن
إِلَى رَبِّكَ مُنْتَهَاهَا ﴿۴۴﴾
علم آن با پروردگار تو است
إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا ﴿۴۵﴾
تو فقط كسى را كه از آن مى‌ترسد هشدار مىدهى
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿۴۶﴾
روزى كه آن را مى‌بينند گويى كه آنان جز شبى يا روزى درنگ نكردهاند
انتهای پیام