در این نشست هماندیشی که با همکاری دفتر هماندیشی اساتید نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه لرستان برگزار شد، اردشیر منظمی، عضو هیئت علمی گروه آموزشی معارف و فلسفه اسلامی دانشگاه لرستان با بیان اینکه زبان شیرین و شکرین پارسی با موسیقی دلانگیز و دلآویزش از زیباترین زبانهای زندە جهان است که بهترین سپاس و ستایش از آن، همان است که خداوند متعال در آیات ۳ و ۴ و سوره الرحمن «خَلَقَ الْإِنْسَانَ﴿۳﴾ عَلَّمَهُ الْبَيَانَ» فرموده است: «خداوند آدمی را آفرید، به او گفتن آموخت.»
وی افزود: بر این بنیاد، زبان آفریدە خداست نه دستساز آفریدهها و زبان پارسی نیز نعمتی از سوی یزدان کیهان و جهان است که باید آن را پاس داشت و گرامیاش نهاد. بدانسان که باید نیکش آموخت و به گاه و جاه نیکو به کارش گرفت، تا سپاسی از پروردگار آسمانها و زمین بر دادههایش باشد.
این مدرس دانشگاه لرستان با بیان اینکه زبانها دیرنده و دیرمان به مانایی در سرزمینها میدرخشند، اما در ازنای تاریخ دچار آسیب و حمله شده، رسایی و شیوایی و زیبایی خویش را تا آنجا از دست میدهند که رو به میرایی میکنند، اضافه کرد: در این میان، زبانهای زیادی از نام و یادها رفته و زبانهای کمتری برپا ایستادهاند.
وی ادامه داد: هرگز نبایستی از یاد برد که زبان و دین دو پایە بنیادین هویت تجلی کیان سرزمینها هستند و اگر سرشت و ساختارشان آسیب بیند، از خوی و خرد مردمان کاسته خواهد شد.
منظمی با بیان اینکه هیچ دینی بیزبان فرود نمیآید، افزود: دینها از راه زبان، پیام آسمان را به زمین میرسانند و اگر چنین داشته توانمندی، توش و توان از دست بنهد، اندیشه و رفتار انسانها رو به کاهندگی میرود، اظهار کرد: دهههای فراوانی است که زبان پارسی در پی درونآمد بسیاری از واژگان زبانهای گوناگون خارجی از سُریانی و آرامی و عربی گرفته تا لاتین، انگلیسی، فرانسوی، روسی، مغولی، پرتغالی و آلمانی آسیب ژرفی دیده است تا بدانجا که زبان گفتاری و نوشتاری پارسی از چهار تا پنج درصد آمیخته و آغشته به واژگان بیگانه است و در برخی نوشتارهای تخصصی به ۹ درصد هم میرسد.
وی با بیان اینکه داد و ستد واژگان نیاز هر زبان و فرهنگی است و به بالیدگی و بالندگی آن یاری میرساند اما نه بدینگونه که بیشتر زبان را در برگیرد، ادامه داد: چنین رخدادی دیگر داد و ستد واژگانی نیست، حمله واژگانی است که بایستی با آن به رویارویی برخاست.
این مدرس دانشگاه لرستان اضافه کرد: برخی از مؤمنین میپندارند چون که در قرآن کریم نیز داد و ستد زبانی انجام شده است، بودن این شمار از واژگان زبانهای بیگانه در زبان پارسی کنونی رخداد ناشایستی نیست.
وی گفت: در حالی که به اندک پژوهشی در خواهند یافت که از میان بیش از ۵۰ تا ۹۹ واژه به کار رفته در دیننامه خدا، در بیشترین آمار، تنها ۵ تا ۹ واژه آن از دیگر زبانهاست و چنین شماری به نیم صدم درصد نیز نمیرسد، نه همچون زبان پارسی امروزین که تا ۹ درصد نیز پذیرای واژگان ناپارسی شده است. بر این بنیاد، هر آن کس که از دست زبان و اندیشهاش بر میآید بایستی بکوشد و بکاود تا زبان پارسی را از این سرنوشت جانکاه و جانفرسا رهایی بخشد. به ویژه دانشگاه و حوزه علمیه که بیشترین توان چنین کاری را دارند.
منظمی در پایان گفت: در این راستا هر گویشور (سخنور) زبان پارسی خود، پژوهندهای باشد که با آشنایی بیشتر با واژگان به کار رفته در زبان، به پالایش زبان پارسی از واژگان ناپارسی دست زند و از گویش مادری و میهنی ایران زمین پاسداری و مراقبت کند.
انتهای پیام