«بسم الله الرحمن الرحیم
اَلحَمدُللهِ رَبِّ العالَمین، ثُمَّ الصَّلاةُ وَ السَّلام علی سَیِّدنا و نَبیِّنا حبیبِ اِلهِ العالمین، ابِاالقاسِم المُصطَفی مُحَمَّد و علی اَهل بَیته الطّاهرین.
خدمت شما برادر سلام علیکم. پس از عرض سلام امید دارم که حالتان خوب باشد و ان‌شاءالله که ملالی در بین نیست جز دوری از دیدار مرقد مطهر امام حسین(ع)، برادر اگر از احوالات بنده و حاج رضا خواسته باشید بحمدالله سلامتی برقرار است. بعضی از امتحانات درسی را دادیم و اکنون جهت رفتن به خط تجهیز می‌شویم. سلام گرم ما را به برادران برسان و بگو اگر وقت پیدا کردند سری هم به این دیار گرم و سوزان خوزستان، به دیار شهیدان قهرمانی که مردانه از شرف اسلام دفاع کردند و اکنون اسلحه‌های آن‌ها در داخل کانتینر‌ها غبارآلود و خونین خاموش گشته‌اند، بگو بیایید و فرمان رهبر را لبیک بگویید، اسلام امروز رزمنده می‌خواهد و برحسب احساس مسئولیت این حرف‌ها را می‌زنیم.
امروز واجب‌ترین عمل جهاد کردن است و اگر کسی بتواند و نیاید و خدای نخواسته اسلام سیلی بخورد به خون شهدا خیانت کرده است و در قیامت مسئول است، هر کس می‌خواهد باشد و در هر مقامی، باور کنید ما احساس می‌کنیم که این حرف‌ها را می‌زنیم آری بگویید یاران حسین بار سفر را ببندند.
التماس دعا از مقلدان راستین امام، 14 خرداد 1365.»
انتهای پیام