وی ادامه داد: امام صادق(ع) در حدیثی در خصوص سوره «فجر» فرموده‌اند: «اقْرَءُوا سُورَهْ الْفَجْرِ فِی فَرَائِضِکُمْ وَ نَوَافِلِکُمْ فَإِنَّهَا سُورَهْ لِلْحُسَیْنِ‌بْنِ‌عَلِیٍّ (ع) مَنْ قَرَأَهَا کَانَ مَعَ الْحُسَیْنِ‌بْنِ‌عَلِیٍّ (ع) یَوْمَ الْقِیَامَهْ فِی دَرَجَتِهِ مِنَ الْجَنَّهْ إِنَ اللهَ عَزِیزٌ حَکِیم؛ سوره فجر را در نمازهای واجب و نافله خود بخوانید که آن سوره برای حسین‌بن‌علی (ع) است. هرکه آن را بخواند، در روز قیامت همراه حسین (ع) و هم رتبه او در بهشت خواهد بود. که خداوند، توانا و حکیم است.»
انصاری بیان کرد: خداوند متعال این ظرفیت را در آدمی فراهم آورده و مسیر را برای او هموار كرده تا به مقام بلند رضا برسد. به جایی كه رضایتی دو سویه برقرار است، هم بنده از حكم خدای خود به‌تمامی مسرور و خرسند است و ذره‌ای كراهت و نگرانی در وجودش دیده نمی‌شود و هم خداوند از او راضی است. در همین مقام است كه حضرت سیدالشهدا(ع) هرچه به ظهر عاشورا نزدیک‌تر می‌شود، چهره‌اش شادمان‌تر و گلگون‌تر و گشاده‌تر می‌شود، زیرا وعده وصل چون شود نزدیك/ آتش شوق تیزتر گردد
آنگاه نیز كه سر مبارک حضرت بر روی ریگ‌های داغ كربلا قرار می‌گیرد، نجوای دل‌انگیز ایشان شنیده می‌شود كه: «یا إِلَهِی صَبْراً عَلَی قَضَائِكَ وَ لَا مَعْبُودَ سِوَاكَ یا غِیاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ؛ ای پروردگار من، بر قضای تو صبر می‌كنم و معبودی جز تو نیست ای فریادرس فریادخواهان.»
این مفسر قرآن تصریح کرد: برای درک این مقام، توجه به بخشی از روایتی که در آن گفت‌و‌گوی میان پیامبر(ص) و جبرئیل نقل شده است، راهگشاست؛ (به جبرئیل) گفتم: معنای رضا چیست؟ جبرئیل گفت: «آنكه راضی است، از آقای خود ناراحت و دلگیر نمی‌شود؛ خواه به چیزی از دنیا برسد یا نرسد و به كار اندک خود نیز رضایت نمی‌دهد.»
انتهای پیام