«یکی از عبرت‌آموزترین تجربه‌های دینی در قرآن کریم، تجربه‌ای است که در آیه ۱۷۵ سوره اعراف آمده است. این تجربه به قدری باارزش و درس‌آموز است که قرآن کریم از آن به عنوان خبر مهم و پر فایده تعبیر(نبأ) کرده است و به پیامبر(ص) فرموده است این حکایت را برای مردم روایت کند.
همچنین، از مردم خواسته شده است که در آن اندیشه و تأمل کنند. تجربه در آیه مزبور چنین است: «خبر كسى را برای آنان بخوان كه آيات خويش را به او تعليم داديم و او از آن خارج شد و شيطان به دنبال او افتاد و از گمراهان شد». چنانچه در آیه تصریح شده است و مفسران نیز بدان اشاره کردند، شخصی که درباره تجربه او سخن می‌رود، نه یک فرد عادی، بلکه از اهل دانش و فضل بود. حتی بالاتر از آن از مقربان اهل ایمان بود و کسی بود که مورد عطای الهی قرار داشت، حتی برخی او را اهل کرامت و «مستجاب‌الدعوه» دانستند.
با این وجود چنانچه در بخشی از آیه ۱۷۶ سوره اعراف تصریح دارد: «او به پستى گرایید و از هوس خويش پيروى كرد و بستر ورود شیطان در خودش را فراهم کرد و شیطان هم آن‌قدر او را تعقیب کرد تا اینکه از مرتبت بلند روحانی به درکات پست دنیوی سقوط کرد و با آلوده کردن خود به هواهای نفسانی، لباس کرامات و عزتمندی را از تن خویش در آورد». سقوط و انحراف او به جایی رسید که در قرآن از وی به حیوانی تشبیه کرد که همیشه در حال «له له» زدن است، گویا اینکه دیگر سیرایی ندارد و عطش دنیا طلبی در او خاموش نمی‌شود.
این تجربه تلخ هر چند درباره سقوط فرد مشخصی صحبت می‌کند، اما خطری است که هر اهل دانش و ایمان را تهدید می‌کند و هشدار برای همه کسانی است که به عنایات الهی پشت پا زده و زمینه سقوط و خروج خود را فراهم می‌کنند. چنانچه قرآن هم به این مهم تصریح دارد که اين حكايت قومى است كه آیات ما را تكذيب كرده‌اند و این حكم حتمى خدا است که ظالم را هدايت نكند. قرائت مجدد آیات ۱۷۴تا ۱۷۸ سوره اعراف به تفهیم بیشتر این تجربه می‌افزاید».
انتهای پیام