داریوش شهبازی؛ تاریخ‌پژوه در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا گفت: نوروز نیز یک آئین مذهبی و فرهنگی است یعنی صرفاً نمی‌توان آن را منوط به یک بعد از جامعه ایرانی دانست. در نوروز افراد دور یکدیگر جمع می‌شدند تا ضعف خود را در مقابل طبیعت جبران کنند؛ چراکه زندگی بشر قدیمی در محور کشاورزی و دامداری بود و اصولاً بشر در مقابل طبیعت ضعیف است و حیوانات قدرتمندتر از انسان هستند و به همین دلیل بشر به جمعیت نیاز داشته است. باید توجه کرد که مراسمی مانند نوروز سبب اجتماع و هفکری می‌شد؛ پس نیازهای انسان به جمعیت و تفکر سبب پدید آمدن جشن‌ها می‌شد که انسان‌ها در کنار یکدیگر به صورت تعاون‌گونه زندگی می‌کردند.