صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۲۱۵۲۰۰
تاریخ انتشار : ۲۳ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۳:۵۱
مدرس حوزه و دانشگاه:

حجت‌الاسلام سیدهادی سهرابی با اشاره به نقش شکرگزاری در دنباله‌دار کردن نعمت، گفت: بسیارى از نعمت‌ها به‌صورت تدریجى زوال مى‌پذیرند؛ هرگاه انسان در آغاز زوالش هوشیار باشد و به شکر قلبى و زبانى و عملى بپردازد مانع بازگشت و زوال تدریجى آن مى‌شود.

به گزارش ایکنا از لرستان، حجت‌الاسلام سیدهادی سهرابی، مدرس حوزه و دانشگاه شامگاه شنبه، 22 اردیبهشت ماه در سلسله جلسات «درس‌هایی از نهج‌البلاغه» که با موضوع حکمت‌های نهج‌البلاغه در مسجد شهید مدنی شهر خرم‌آباد برگزار شد، با اشاره به نکات تفسیری حکمت سیزدهم نهج‌البلاغه «وَ قَالَ (ع): إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ، فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّكْرِ»، گفت: حضرت امام علی(ع) در این حکمت فرموده است: «چون سرآغاز نعمت به شما رسد با كم‌سپاسى دنباله آن را نبريد.»

وی با بیان اینکه این حکمت در رابطه با بهره‌مندی، برخورداری و شکرگزاری از نعمت‌های خداوند متعال است، افزود: عده‌ای گفته‌اند «أَطْرَافُ النِّعَمِ» به‌معنای آغاز نعمت‌ها است و «أَقْصَاهَا» نقطه مقابل «أَطْرَافُ النِّعَمِ» و به‌معنای انتها و پایان نعمت‌هاست.

این کارشناس مذهبی با بیان اینکه در این حکمت تأکید روی شکرگزاری نعمت است و از انسان‌ها خواسته شده با ناسپاسی یا کم‌سپاسی دنباله و انتهای نعمتی که خدا به ما داده است را از خود دور نکنیم، ادامه داد: حضرت در این حکمت به این موضوع اشاره دارد که نعمت‌ها اغلب به‌صورت تدریجی به انسان می‎رسد یعنی این‌طور نیست که یک فرد به صورت یک‌دفعه به یک نعمت به‌عنوان مثال اجتهاد، مقام، منصب برسد.

سهرابی با اشاره به وجود استعدادها و ظرفیت‌های بالقوه در وجود انسان و ضرورت به فعلیت رساندن این استعدادها و ظرفیت‌ها، اضافه کرد: با توجه به این حکمت از امام علی(ع) یکی از راه‌هایی که می‎تواند نعمت الهی را برای ما دنباله‌دار کند شکر است این در حالی است که ناسپاسی باعث از بین رفتن نعمت خواهد شد.

وی با بیان اینکه اسراف یکی از مصادیق کفر نعمت است، اضافه کرد: شکرگزاری انواع مختلفی دارد گاهی شکر به صورت زبانی است که این پایین‌ترین حد شکرگزاری است و گاهی نیز شکرگزاری در عمل است، گفت: شکر عملی نعمت آن است که نعمتی را که خداوند به ما داده است در راه معصیت و نافرمانی به‌کار نبریم و از آن نعمت در همان مسیری که خدا عطا کرده، استفاده کنیم.

این کارشناس مذهبی با اشاره به این نکته که بسیارى از نعمت‌ها به‌صورت تدریجى زوال مى‌پذیرند؛ هرگاه انسان در آغاز زوالش هوشیار باشد و به شکر قلبى و زبانى و عملى بپردازد مانع بازگشت و زوال تدریجى آن مى‌شود، گفت: این سخن در اصل برگرفته از آیه هفتم سوره ابراهیم(ع) است که مى‌فرماید: «وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لاَزیدَنَّکُمْ وَلَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی لَشَدیدٌ؛ به خاطر بیاورید زمانى که پروردگارتان اعلام داشت اگر شکرگزارى کنید (نعمت خویش را) بر شما خواهم افزود و اگر ناسپاسى مجازاتم شدید است.»

وی با یادآوری اینکه خدای متعال نعمت‌های فراوانی به ما داده است که برخی از آنها پیدا و برخی نیز پنهان هستند، ادامه داد: انسان باید در هر حال شکرگزار نعمت‌های پروردگار باشد و تلاش کند حق نعمت‌های خدا را به جای آورد و ادا کند که این مستلزم شکر زبانی و عملی در برابر نعمت‌های خداست.

این کارشناس مذهبی با یادآوری اینکه البته خدای متعال نیازى به تشکر و سپاسگزارى ما ندارد و ما انسان‌ها با سپاسگزاری از خدا به آرامش روحی می‎رسیم، گفت: کسانى که نعمت‌هاى الهى را ضایع مى‌کنند و در غیر اهداف آن مصرف مى‌کنند در واقع اهانتى به ساحت قدس پروردگار کرده‌اند و از این جهت درخور عقوبت هستند.

انتهای پیام