صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۲۲۰۴۸۱
تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱۴۰۳ - ۰۷:۲۲
در گفت‌وگو با ایکنا مطرح شد

مسئول دفتر نماینده سابق ولی فقیه در همدان گفت: مرحوم آیت‌الله طه‌محمدی نگاه تربیتی جامع و خاصی داشت، به‌طوری که به یک فرد مجرم و زندانی با نگاه تربیتی می‌نگریست و می‌گفت این فرد ممکن است در گذر زمان رشد و تعالی داشته باشد، بنابراین افراد را نباید با خطای آنها مؤاخذه کرد.

حجت‌الاسلام ناصر نقوی، مسئول دفتر نماینده سابق ولی فقیه در همدان در گفت‌وگو با ایکنا از همدان اظهار کرد: مرحوم آیت‌الله طه‌محمدی نگاه تربیتی جامع و خاصی داشت، به‌طوری که به یک فرد مجرم و زندانی با نگاه تربیتی می‌نگریست، بارها می‌گفت این فرد ممکن است در گذر زمان رشد و تعالی داشته باشد، بنابراین افراد را نباید با خطای آنها مؤاخذه کرد.

وی ادامه داد: آیت‌الله طه‌محمدی یک شخصیت کم‌نظیر بود و بسیاری از مردم از وی به فضل و نیکی یاد می‌کنند. این عالم وارسته با برخورداری از موقعیت علمی، فلسفه را با عرفان و ادبیات و تاریخ را در کنار تحلیل‌های اجتماعی و فلسفی با ذوق و علاقه انجام می‌داد و از این منظر در بین اساتید علمی جایگاه کم‌نظیری داشت. همچنین روحیه معنوی و عبادی وی خاص بود.

نقوی بیان کرد: آیت‌الله طه‌محمدی اهل عبادت به معنای واقعی بود، سحرخیزی آن‌گونه که در روایات از معصومین(ع) نقل شده از دیگر ویژگی بارز وی بود. با وجود سن بالا، خستگی بابت فعالیت‌های مختلف سیاسی و اجتماعی، وی را از عبادت‌های طولانی و باکیفیت دور نمی‌کرد.

مسئول دفتر نماینده سابق ولی فقیه در همدان با بیان اینکه مردم‌داری وی یک ویژگی خاص بود، افزود: مرحوم آیت‌الله طه‌محمدی به مردم به چشم ولی‌نعمت خود نگاه می‌کرد و همواره در دسترس ارباب رجوع بود و با آنها برخوردی کریمانه داشت.

وی یادآور شد: دین‌محوری و تکلیف‌مداری خاص شخصیت آیت‌الله طه‌محمدی بود، پس از فراغت از کار بارها به وی پیشنهاد شد در کرسی تدریس در قم بنشیند، اما تأکید داشت که کرسی تدریس صاحب دارد اما احکام گفتن در دورترین روستاها بی‌صاحب مانده است و تأکید داشت که من یک مبلغ دین هستم و باید به وظیفه‌ام عمل کنم‌.

انتهای پیام