محمدعلی انصاری، مفسر قرآن کریم در گفت‌وگو با ایکنا درباره شخصیت امام حسین(ع) در قرآن کریم گفت: جایگاه این بزرگ مرد الهی به شکل مشخص و منصوص در کلام الهی آمده است. آیاتی که به لحاظ تفسیری، تردیدی در انطباق آن با شخصیت سیدالشهدا(ع) نیست. مانند آیه تطهیر
«إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا» به اتفاق عموم مفسران شیعی و بسیاری از مفسران اهل سنت، این آیه قطعا شامل خمسه طیبه خواهد شد که در میان آنها حسین‌بن‌علی(ع) فرد شاخص این مجموعه پنجگانه خواهد بود.
همچنین در بیست‌وچهارمین روز ماه ذی‌الحجه زمانی که درب خانه پیامبر(ص) گشوده شد، همگان در انتظار آن بودند که ببینند طبق آیه مباهله «قُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ» چه کسانی هستند. پیامبر(ص) چه کسی را به عنوان فرزند و پسر خود به صحنه می‌آورند؛ به ظاهر که پیغمبر(ص) پسری ندارند؛ چه کسی را به عنوان زنان به میدان بیاورند و یا اینکه جان نبی‌اکرم(ص) در این صحنه کیست. آفتاب تابید و درب خانه حضرت محمد(ص) گشوده شد و ساکنان مدینه مشاهده کردند که این آیه تفسیر عملی شد. پیامبر(ص) بیرون آمدند؛ در آغوش ایشان امام حسین(ع) است و امام مجتبی(ع) دستشان را گرفتند و در کنارشان حضرت زهرا(س) و پشت سر همه آنها حضرت امیرالمؤمنین(ع) حرکت می‌کنند. همه بخش‌های این آیه تفسیر عملی پیامبر(ص) شد که مسلم تاریخ است. می‌بینیم که حضرت سیدالشهدا(ع) به عنوان ابناء و پسران پیامبر مطرح و بازگو می‌شوند.
انتهای پیام