قاسم بن بشیر با نام‌های قاسم بن حارث کاملی و قاسم بن حبیب بن ابو بشر ازدی نیز شناخته می‌شود، وی از اعراب قحطانی و یمنی‌الاصلی است که در کوفه می‌زیست و نام قاسم بن حبیب ازدی درست‌تر است، زمان پیوستن وی به کاروان حسینی دقیقاً معلوم نیست و احتمالاً در روزهای پنجم یا ششم در کربلا به
امام حسین(ع) پیوسته باشد.
قاسم در کوفه نامی آشنا داشت، بخشش و سخاوتمندی، شجاعت و رشادت، سخنوری و بلاغت، قرآن‌شناسی و روایت‌دانی از فضایل و ویژگی‌های قاسم بن حبیب به شمار می‌رفت و آشنا به تزوير و نیرنگ‌های بنی‌امیه و رسواگر جریان اموی بود. در زیارت ناحیه مقدسه به وی اینگونه سلام داده شده است: «السلام على قاسم بن حبيب الأزدى»، در زیارت رجبیه نیز به وی سلام داده شده است: «السلام على قاسم بن حارث الکاملی» احتمالاً تغییر نام پدر در زیارت رجبیه اتفاق افتاده است.
قاسم در کربلای حسینی، عاشقانه و صادقانه، در صف پاکان پاک‌باز قرار گرفت، روز عاشورا در تیرباران صبح بر شهپر تیرها، آن سوی خاک، در عالم پاک همهمه بالهایش پیچیده بود و او هنگام شهادت حدود ۴۰ سال داشت، قاسم از شهدایی است که تقریباً همه مقاتل نام او را جزء شهدای ممتاز کربلا معرفی کرده‌اند.
شیخ طوسی، قاسم را از جمله اصحاب امام حسین(ع) دانسته، اما به شهادت وی در
کربلا اشاره نکرده است، اما برخی از علمای رجال، قاسم را از یاران و شهدای کربلا دانسته‌اند.
منبع:
ensani.ir
انتهای پیام