صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۲۳۰۹۵۳
تاریخ انتشار : ۲۷ مرداد ۱۴۰۳ - ۰۹:۳۱
یک چله اشک/ 34

آیت‌‎الله‌ بهجت قبل از مقام مرجعیت و پیش از آنکه به عرفان و زهد شهره شود، دلداده و شیدای اهل‌ بیت عصمت و طهارت(ع) و به ویژه حضرت سیدالشهدا(ع) بود و این دلدادگی گاه بر زبانش جاری می‌شد و ما اکنون چله‌نشین غم حسین(ع) به مدد کلام آن مرد خدا هستیم.

به گزارش ایکنا، کتاب «رحمت واسعه» مجموعه بیانات آیت‌الله محمدتقی بهجت درباره خصایص رحمت واسعه خدا، حضرت سیدالشهدا(ع) است که در مجالس درس و محافل دیگر مطرح کرده‌اند و در آن به مباحث مختلف درباره اهمیت زیارت، اشک و اقامه عزا برای امام حسین(ع) پرداخته شده است.

آنچه در «یک چله اشک» می‌خوانید منتخبی از مطالب کتاب رحمت واسعه است که در چهل روز تقدیم می‌شود؛

 

آن مرحوم در خواب موافق اعتبار گفت همه کارهای ما رد شد و مورد قبول درگاه حضرت حق قرار نگرفت و به ما گفتند؛ «در کارها محتاط نبودی تقلید هم نمی‌کردی و در وقت اجتهاد نیز دقت کافی در استنباط نداشتی. حتی زیارت حضرت سیدالشهدا را با آن عظمت قبول نکردند و گفتند آن وقتی که از افراد عادی بودی زیارتت مثل دیگران و نظیر انعام و بهایم بود و آن زمان که معرفت به حق ما پیدا کردی برای خدا نبود و تنها برای حفظ عنوان و شخصیت خود زیارت می‌کردی».

وی می‌گوید: به هر حال کاملا محکوم ملائکه شدیم ولی مرواریدی به من دادند تا بفروشم، گفتم این چیست؟ گفتند هنگام پیاده‌روی به سوی زیارت کربلا خسته شده بودی، با خود گفتی آیا مثل منی باید پیاده برود؟ بعد از آن فکر کردی و گفتی «الحمدلله» این گوهر همان حمد است.

خلاصه انسان باید انواع و اقسام کارهای خیر را استقصا کند و از هر راهی توانست خود را در آن ثبت نام کند ولو به اندازه نخود باشد، که روزی به همان یک نخود محتاج می‌شویم.

انتهای پیام