این یار رشید و فداکار اباعبدالله با سوابق درخشان مبارزاتی، همراه با دو برادرش کر دوس و مقسط از کوفه غدر و نیرنگ گسست و در کربلا، روز چهارم یا پنجم محرم به اباعبدالله الحسین(ع) پیوست.
قاسط بن زهير از فرماندهان جنگ‌های امیر مؤمنان در نبرد جمل، صفین و نهروان بوده است و با خشم و بغضی که از حاکمیت بنی‌امیه و فساد و جنایت این خاندان داشت، همه جا به روشنگری می‌پرداخت و می‌کوشید تا از پشت ابرهای تزویر، دروغ و تحریف، سیمای واقعی امیرالمؤمنین را به جامعه بشناساند.
آشنایی ژرف با قرآن و روایات، فصاحت و بلاغت، شجاعت و رزم آزمودگی، اخلاص و پاک‌بازی ویژگی‌هایی بود که قاسط را در کوفه ممتاز می‌کرد.
خاطره تلخ پیمان‌شکنی کوفه و تنهایی مسلم بن عقیل رنج بزرگ او بود، قاسط دیده بود که در کوچه‌های کوفه تن بی سر مسلم و هانی را بر خاک کشیدند و وارونه بر دار آویختند.
او و برادرانش پس از طی مسافت کوفه تا کربلا به جمع یاران مخلص و فداکار پیوستند، هر چند برخی مقاتل، شب عاشورا را زمان پیوستن دانسته‌اند، اما درست‌تر همان چهارم یا پنجم محرم است.
قاسط در صبحگاه روز عاشورا، پس از شبی همه ذکر و تهجد و اشک و اتصال، در صف یاران به انتظار شهادت ایستاده بود، در تیر باران سپاه عمر سعد، قاسط نیز همراه دو برادرش به سمت سبز وصل و جاودانگی پر کشید و در هنگام شهادت حدود 55 ساله بود.
در زیارت الشهدا، از او و برادرش کردوس با عبارت «السلام علی قاسط و کردوس إبنی زهیر التغلبیین»» به عنوان شهدای کربلا یاد شده است.
منبع:
ensani.ir
انتهای پیام