صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۲۳۲۹۶۶
تاریخ انتشار : ۰۱ شهريور ۱۴۰۳ - ۱۰:۳۰
یک چله اشک/ ۳9

آیت‌‎الله‌ بهجت قبل از مقام مرجعیت و پیش از آنکه به عرفان و زهد شهره شود، دلداده و شیدای اهل‌ بیت عصمت و طهارت(ع) و به ویژه حضرت سیدالشهدا(ع) بود و این دلدادگی گاه بر زبانش جاری می‌شد و ما اکنون چله نشین غم حسین(ع) به مدد کلام آن مرد خدا هستیم.

به گزارش ایکنا، کتاب «رحمت واسعه» مجموعه بیانات آیت‌الله محمدتقی بهجت درباره خصایص رحمت واسعه خدا، حضرت سیدالشهدا(ع) است که در مجالس درس و محافل دیگر مطرح کرده‌اند و در آن به مباحث مختلف درباره اهمیت زیارت، اشک و اقامه عزا برای امام حسین(ع) پرداخته شده است.

آنچه در «یک چله اشک» می‌خوانید منتخبی از مطالب کتاب رحمت واسعه است که در چهل روز تقدیم می‌شود؛

 

هر آنچه موجب یادآوری مصائب امام حسین(ع) شود از شعائر الهی است و تا زمانی که با فعلی که به خودی خود حرام است، انجام نشود، خداوند و رسول او آن را دوست دارند.
این امر در مورد مصائب سایر معصومین(ع) نیز جاری است، برپایی مجالس عزا در ایام حزن ایشان با ذکر مصائب آن حضرات مانند برپایی مجالس شادی با ذکر مسرات ایشان است و فرقی بین این دو نیست.

آن مقدار از لطم و گریه که در آن ضرری که باعث بیماری شود، نباشد و همچنین مخالف تقیه واجب برای دفع آزار دشمنان حق و اهل آن و نیز ضلال و اضلال نباشد، جایز است. بلکه به خاطر اینکه در این اعمال حزن و اظهار ناراحتی از کار‌های کسانی که خدا و رسول و عترت و اهل بیت معصوم و مطهر او را آزرده‌اند وجود دارد، مستحب نیز هست.

انتهای پیام