به گزارش ایکنا به نقل از المصری الیوم، مسجد الماس الحاجب توسط امیر سیف الدین الماس الحاجب یکی از امیران سلطان النصیر محمد بن قلاوون در سال 730 هجری قمری (1330 میلادی) تأسیس شد.
او در آغاز یک برده بود اما تقدیر او را بر سر راه سلطان قرار داد و به او نزدیک شد. او به یکی از نزدیکترین افراد به سلطان تبدیل شد و لقب چاشنی‌گیر را گرفت یعنی کسی که غذا را پیش از سلطان می‌چشد تا مسموم نباشد.
او نزد سلطان از محبوبیت زیادی برخوردار بود تا اینکه مرتکب خطای بزرگی شد و سلطان بر او خشمگین گشت و پس از متهم کردن او به خیانت دستور داد او را زندانی کردند و سپس کشتند و در آن مسجد دفن کردند.
امروزه این مسجد در خیابان السیوفیه به سمت خیابان قلعه قرار دارد و دارای دو ورودی است که یکی از آنها ورودی شمال غربی است که ورودی اصلی مسجد است و یکی از معدود نمونه‌های باقیمانده از دروازه‌های مربوط به عصر ممالیک محسوب می‌شود که با طرحی نادر چوبی ساخته شده‌اند و در بالای آن مناره نصب شده است. ورودی دوم، از سمت شمال شرقی است که نمای ساده‌ای دارد.
معماری داخلی مسجد شامل یک حیاط مرکزی بزرگ است که با چهار راهرو احاطه شده است که بزرگترین آنها دالان قبله است. این راهروها از سنگ مرمر ساخته شده که اولین نمونه این نوع سنگ‌های مرمر بود که در دوره ممالیک رواج یافت.
مناره نیز در نمای غربی آن قرار دارد، اما قدمت آن به دوران عثمانی می‌رسد. این مناره به شکل هشت ضلعی است در چهار ضلع آن پنجره هایی با طاق نماهای مدور باز می‌شود و در چهار ضلع دیگر آن بالکن‌های کوچکتر دیده می‌شود.
انتهای پیام