وی ادامه داد: حال اگر اقدامات پیشگیرانه به طور کامل جواب نداد و برخی افراد مرتکب جرم شدند، دیگران حق ندارند به آن‌ها اهانت کنند و آنان را زیر تیغ ملامت ببرند. بلکه باید مجرم را به دستگاه قضا بسپارند تا قاضی برای او مجازاتی عادلانه در نظر بگیرد. در مکتب نورانی اسلام، شخصیت انسان حتی گناهکار، پاس داشته شده و تحقیر، توهین و سرزنش آنان ممنوع شده است.
انصاری بیان کرد: تمام هنر انسان مسلمان این است که از وقوع جرم جلوگیری کند. اما آن زمان که جرمی به وقوع پیوست، دیگر تمام است و نباید کسی مجرم را سرزنش کند یا اینکه آزار و آسیبی به او برساند و از پیش خود رفتار قهرآمیزی را با او انجام بدهد. رسول خدا(ص) درباره خطر و آسیب چنین برخوردی می‌فرماید: «مَنْ عَيَّرَ مُسْلِماً بذَِنْبٍ لَمْ يَمُتْ حَتَّى يَرْكَبَهُ؛ اگر کسی مسلمانی را به خاطر ارتکاب گناهی سرزنش کند نمی‌میرد تا اینکه خودش آن گناه را انجام دهد.»
صاحب تفسیر مشکاة تصریح کرد: در دنیا انسانی كه خطایی انجام داده و می‌خواهد از محضر دادگاه و قانون عذرخواهی كند، معذرت‌خواهی‌اش با تحقیر شدن شخصیتش همراه است و برای این كار باید سرش را پایین بیندازد، اما در ارتباط با خداوند، در حدیث قدسی آمده است: «أَنِینُ الْمُذْنِبِینَ أَحَبُّ إِلَی مِنْ زَجَلِ الْمُسَبِّحِینَ؛ ناله سوزناک گنهكاران نزد من از فریاد رسای تسبیح‌كنندگان محبوب‌تر است.»
وی با اشاره به آیه ۲۲۲ سوره بقره گفت: خدای مهربان گنهكار توبه‌گزار را نه با سرزنش، بلكه با آغوش باز می‌پذیرد و او را حمایت و هدایت می‌كند و به این موضوع در قسمتی از آیه ۲۲۲ سوره «بقره» اشاره کرده و فرموده است: «إِنَّ اللهَ یحِبُّ التَّوَّابِینَ وَ یحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ، به‌راستی خداوند توبه‌كاران را دوست می‌دارد و پاكی‌جویان را دوست می‌دارد.» بنابراین، عنوان خَیرُ الْغَافِرِین تنها شایسته و برازنده حضرت معبود و پروردگار وجود است.
انتهای پیام