وی اضافه کرد: با توجه به تغییراتی که در دولت رخ داد عملیاتی شدن این تفاهم‌نامه به طول انجامید و نهایتا از شهریور سال ۱۴۰۳ دبیرخانه حاشیهنشینی راه‌اندازی شد و در حال بررسی شرایط پیچیده حاشیهنشینی هستیم، به طور مثال مدیریت مقوله‌ی اتباع در شهرها یکی از موضوعات حاشیهنشینی است.
فولادی تصریح کرد: دبیرخانه همایش ملی حاشیهنشینی به دانشگاه‌های شاخص ۳۱ استان و ۱۸ کلانشهر نامه‌نگاری‌هایی در جهت برگزاری یک نشست علمی متشکل از اساتید و محققان برتر دانشگاه‌ها تشکیل شود و تا کنون حدود ۲۸ نفر به دبیرخانه معرفی شده است.
داوری، دبیر علمی همایش ملی حاشیهنشینی و عضو هیئت‌علمی گروه جامعه‌شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، با بیان اینکه حاشیهنشینی مسئله است و آسیب نیست، اظهار کرد: این موضوع پیچیده به همفکری مهندسین، پزشکان، جامعه‌شناسان و دیگر متخصصان احتیاج دارد همچنین شهرداری‌ها، ادارات دولتی و کشوری باید برای حل این مسئله پیش‌قدم شوند.
وی افزود: توجه داشته باشید که مسئله حاشیهنشینی قبل از انقلاب ظهور پیدا کرد و ادامه دار شد اما مهم این است که یک نگاه کارشناسی به این موضوع داشته باشیم. زمان نیز امری کلیدی برای اجرایی کردن این برنامه ملی و عظیم است، باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که مهاجران به سوی کلانشهرها در خود شهر ساکن شوند و به حاشیه‌ها پناه نبرند.
داوری شکل‌گیری چنین برنامه علمی را منوط به برقراری یک هم‌افزایی با متخصصان حوزه‌های گوناگون دانست و بیان کرد: با شناسایی وضعیت موجود و الگوگیری از تجربه‌های موفق در دنیا می‌توانیم به یک مدل جامعی برسیم تا از حاشیهنشینی پیشگیری شود و زمینه جذب حاشیه‌نشینان به شهر فراهم شود.
وی بیان کرد: این همایش ملی به عنوان یک همایش اولیه برای شناسایی بارش فکری بیشتر روی موضوع حاشیهنشینی است. ۷ محور توسط کمیته علمی حاشیهنشینی برای همایش انتخاب شده که اولین محور؛ اجتماعی است، محور دوم مدیریت شهری، وضعیت اقتصادی سومین محور است که مرتبط با توانمندی خانوارها است همچنین به ترتیب علوم سیاسی، علوم روانشناسی، خانواده، حقوق و فقه اجتماعی از دیگر محورهای ارائه شده در کمیته علمی است.
یادآور می‌شود، همایش ملی حاشیهنشینی ۸ مهرماه ۱۴۰۴ برگزار خواهد شد؛ علاقه‌مندان جهت مشارکت در این همایش می‌توانند چکیده مقالات خود را تا پایان تیرماه ۱۴۰۴ و اصل مقالات تا پایان مرداد ماه به نشانی دبیرخانه همایش ملی حاشیهنشینی ارسال کنند.
انتهای پیام