برخی پژوهشگران معاصر درباره کلام تأثیرگذار شیخ شوشتری نوشته‌اند «به‌طور کلی شیوه شیخ سخن گفتن با دلهاست و به همین دلیل، کشش ویژه‌ای در کلام اوست.» (سنگری، عاشورا نگاران، ج ۲، ص ۵۲، ۶۸ و ۶۹). همچنین گفته شده بخشی از اطلاعاتی که در کتاب‌های آیت‌الله شیخ جعفر شوشتری موجود است، محصول الهام‌های او هستند.
مرحوم حاج شیخ جعفر، در سال ۱۲۳۰ هجری قمری شوشتر متولد شد و پس از خواندن مقدمات و ادبیات به نجف اشرف مهاجرت کرد و در این شهر و همچنین در کربلا از محضر علمای آن دوران بهره برد و چند سالی نیز از درس شیخ مرتضی انصاری استفاده کرد. او بعد از بازگشت به شوشتر مرجع تقلید مردم خوزستان شد. او در سال ۱۳۰۳ هجری قمری یعنی در ۷۳ سالگی وفات یافت و پیکر او در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
نسخه‌های خطی برخی از منابر شیخ جعفر شوشتری هنوز چاپ نشده است. از این نسخه‌ها قطعات کوتاهی انتخاب شده است که در ایام ماه رمضان برای نخستین بار در ایکنای خوزستان انتشار می‌یابد.
کلام در مسئله‌ای بود که بهترین سائلین(امیرالمؤمنین) از بهترین مسئولین (رسول خدا) بهترین مسائل را پرسیده است (برترین عمل در ماه خدا). در خطبه‌ای که در اول ماه رمضان حضرت رسول(ص) بیان می‌فرمود.
قام علی علیه السلام و قال: ما أفضلُ الأعمال فی هَذا الشَهر؟ فقال: أفضل الأعمال فی هذا الشَهر، الوَرع عن مَحارمِ الله.
یعنی ترک معاصی بهترین اعمال است. اصل ترک معصیت خودش داخل در عبادات است. مثلا هرگاه شخص بگوید این گناه را ترک می‌کنم خوفا من الله، خود او داخل عبادت است.
در حدیث است: «ما تقرب المتقربون بمثله» یعنی نرسیدند عبادت کنندگان به مرتبه ای که تارک معصیت به او رسیده است. بخصوص در ماه مبارک که افضل اعمال است. مثلا ترک معصیتی با قدرت بهتر از ختم قرآن است.
باری، اکثر مردم معاصی را خیلی ترک می‌کنند. ببینیم برای ترک آن طور ثواب می‌دهند؟ یک دفعه معاصی را ترک می‌کنی، خوفا من الله.
ترک می‌کنی، ثوابش را از عبادات بهتر می‌دهند. یک ترک است بی تمکن و داعی. همین طور است؟ نه. و لکن اگر نیت کردی که اگر متمکن باشم ترک می‌کنم این نیت را باز خدا اجر و ثواب می‌دهد.
انتهای پیام