وی افزود: یکی از علت‌هایی که برای این سختی‌ها در قرآن کریم بیان شده این است که مردم در راحتی و رفاه کمتر گوش شنوا دارند و وقتی در مشکلات قرار می‌گیرند، دل‌ها بیشتر آماده پذیرش قرآن می‌شود.
روشنیان ادامه داد: بر اساس این آيه تلخی و ناملایمات یک سنتی الهی برای همه ادوار است، البته ناگواری‌ها همیشه یک قهر الهی نیست بلکه لطفی است که به شکلی جلوه می‌کند و قلب انسان با این ناملایمات آماده پذیرش حق می‌شود.
بیشتر بخوانید:
مدیر جامعه‌القرآن همدان همچنین به آیه ۹۶ سوره اعراف اشاره کرد و گفت: در این آيه آمده است «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ و اگر اهل شهرها و آبادی‌ها ایمان می‌آوردند و پرهیزکاری پیشه می‌کردند، یقیناً [درهایِ] برکاتی از آسمان و زمین را بر آنان می‌گشودیم، ولی [آیات الهی و پیامبران را] تکذیب کردند، ما هم آنان را به کیفر اعمالی که همواره مرتکب می شدند [به عذابی سخت] گرفتیم.
وی بیان کرد: یکی از دلایل خساست آسمان‌ها و بریده شدن برکات از انسان‌ها عدم تقواست. بر اساس این آیه از قرآن کریم ایمان به تنهایی کافی نیست و باید تقوای الهی هم وجود داشته باشد، گشایش درهای برکات الهی در دست خداوند است که این گشایش و سختی بازتابی از عملکرد انسان‌ها است. بنابراین عامل محدودیت ها عملکرد خود انسان هاست. ایمان و تقوا موجب نزول برکات می‌شود اما باید توجه داشت هر نعمت و رفاهی معلول ایمان و تقوا نیست.
این حافظ و مربی قرآن کریم همچنین به آیه ۱۰۲ سوره اعراف اشاره و تصریح کرد: خداوند در این آیه می‌فرماید «وَمَا وَجَدْنَا لِأَكْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ ۖ وَإِنْ وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ و برای بیشتر آنان هیچ گونه پای بندی وتعهدی [نسبت به وعده هایشان مبنی برایمان آوردن پس از دیدن معجزات ودلایل] نیافتیم، و در حقیقت بیشتر آنان را نافرمان [و پیمان شکن] یافتیم.
وی ادامه داد: نکته مهم در کلمه «اکثرا» هست. گاهی در گفتار بیان می‌شود همه دزدند، همه بردند و ... به کار بردن کلمه همه بار مسئولیت برای انسان در روز قیامت دارد و ما باید جواب حتی یک نفر که عامل آن گناه نبوده را پاسخ دهیم و متاسفانه در بسیاری از گفتارهای روزمره از این دیالوگ‌ها استفاده می‌شود. اما خداوند در این آیه تقوای گفتاری را به انسان‌ها تأکید کرده است. همیشه اقلیت‌ها مورد توجه خداوند بوده و به عنوان نمونه اگر حتی یک خانواده هم ایمان و تقوا داشته‌اند خداوند این افراد قلیل را مد نظر قرار داده و گناه و عقوبت الهی را به همه نسبت نداده است.
روشنیان در بخش دیگری از سخنانش به آیه ۱۷۵ اعراف اشاره کرد و گفت: همچنین در این آیه می‌خوانیم «وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِي آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَانْسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ و سرگذشت کسی که آیات خود را به او عطا کردیم و او عملاً از آنان جدا شد، برای آنان بخوان؛ پس شیطان او را دنبال کرد [تا به دامش انداخت] و در نتیجه از گمراهان شد.» این آیه اشاره دارد به یکی از یاران حضرت موسی به نام بلعم باعورا که در زمان خود از علمای مشهور اسرائیل بوده که با وجود اینکه شیطان از گمراهی او ناامید شده بود باز فریب خورد و و از گمراهان شد.
وی ادامه داد: در دوره ما نیز چنین است و یکی از خطرات بزرگی که انسان را تهدید می‌کند همین خطر دانشمندان هستند که ممکن است این افراد گمراه شوند و گروهی را هم به گرفتاری اخروی گرفتار سازند.
روشنیان اظهار کرد: به جز بلعم باعورا دانشمندان زیادی در طول زندگی خود دچار گمراهی شدند و علم و دانش خود را در اختیار منافقان و دشمنان قرار می‌دهند.
این فعال قرآنی با اشاره به اینکه یکی دیگر از پیام‌های اخلاقی در جزء نهم در آیه ۱۸۲ سوره اعراف نهفته است، گفت: در این آیه می‌خوانیم «وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج از جایی که نمی‌دانند [به ورطه سقوط و هلاکت می‌کشانیم تا عاقبت به عذاب دنیا و آخرت دچار شوند.» بر اساس این آيه استدراج یک سنت الهی است به این معنا که کسی بخواهد پله پله مدارج معنوی و علمی را پایین بیاید.در احادیث داریم امام علی(ع) فرمود: آنهایی که در رفاه و آسایش زندگی می‌کنند به فکر خطر استدراج باشند، که اگر به این فکر نباشند امکان غافل ماندن او وجود دارد. خداوند فرصت توبه و جبران را می‌دهد اما آنها لیاقت استفاده از آن را ندارند.
انتهای پیام