«بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
هشتمین نکته‌ای که راجع به آداب تلاوت قرآن می‌توان درباره آن اشاراتی داشت در ادامه بحث تدبر و اندیشه در قرآن است و به توجه به اهل بیت(ع) مربوط می‌شود.
همه ما در زیر سایه اهل بیت(ع) هستیم و ولایت آنها را قبول داریم. ما قرآن‌بسندگی نداریم؛ قرآن یک قاعده‌ای دارد چرا که پیامبر(ص) فرمود که من دو چیز را برای شما به ارمغان می‌گذارم؛ قرآن و اهل‌بیت(ع) که اینها از یکدیگر جدا نیستند و لذا قرآن همراه با اهل بیت(ع) نزد خدا ارزشمند است.
اگر قرآن خوانده شود، اما ولایت اهل بیت(ع) و ولایت امیرالمؤمنین(ع) و امامت امام زمان(عج) در آن جایگاهی نداشته باشد، نزد خداوند مقبولیتی ندارد و به ویژه ما هر زمان که قرآن را تلاوت می‌کنیم، دائماً باید به این نکته توجه کنیم که فردی هست که صاحب قرآن است.
در زیارت امام زمان(عج) می‌خوانیم: «السلام علیک یا تالی کتاب‌الله و ترجمانه» یعنی سلام بر تو که تلاوت‌کننده و ترجمه قرآن هستید. او یعنی امام زمان(ع) ترجمه مجسم قرآن است که به قرآن معنا می‌دهد و لذا باید دائماً به او توجه کنیم و این موضوع را در نظر داشته باشیم که قرآن‌بسندگی نکنیم؛ گاه دیده می‌شود که برخی افراد قرآن می‌خوانند و بعد در مورد آن پرسش‌هایی مطرح کرده که اغلب همراه با ایراد و اشکال است. اگر این موارد و سؤالات در حد تدبر باشد مفید است و می‌تواند کلیاتی را مطرح کند، اما باید از تفاسیر بیجا و معنای نادرست قرآن پرهیز کرد.
از امام محمد باقر(ع) روایت است که فرمود اگر فردی تفسیر و معنای بیجا و نادرستی از قرآن داشته باشد، زمینه سقوط و نابودی خود را فراهم کرده است. گاه قرآن به جزئیاتی اشاره دارد و بیانی واضح و شفاف ارائه می‌دهد که قابل فهم است اما گاه بیان قرآن کلیاتی را در بردارد که برای پی بردن به مراد و منظور آن باید به سراغ تفاسیر معتبر رفته و از ارائه برداشت‌ها و تفاسیر شخصی برحذر بود. در هر صورت قرآن منهای اهل بیت(ع) ارزش و اعتباری ندارد.»
انتهای پیام