در بخشی از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در طلیعه رمضان ۱۴۴۲ ه‌ق مطابق با ۲۵ فروردین ۱۴۰۰ ه‌ش آمده است؛
«قرآن را بخوانیم، زیاد بخوانیم، با دقت بخوانیم، با تدبر بخوانیم، با توجه به خدای متعال بخوانیم، از خود خدای متعال در تلاوت قرآن طلب کمک کنیم و بدانیم که دل با قرآن جلا پیدا می‌کند؛ این تعبیر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) است که «وَ اِنَّ اللَهَ سُبحانَهُ لَم یَعِظ اَحَداً بِمِثلِ هَذَا القُرآن»؛ این خطبه بسیار زیبای صدوهفتادوششم نهج‌البلاغه است که امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) در مورد قرآن بیان کردند و فقراتی از آن را ما گاهی در صحبت‌ها خوانده‌ایم. اینجا می‌فرماید: وَ اِنَّ اللَهَ سُبحانَهُ لَم یَعِظ اَحَداً بِمِثلِ هَذَا القُرآن؛ خدای متعال در هیچ یک از کتاب‌های آسمانی، مثل قرآن آحاد بشر را موعظه نکرده، به آنها درس نداده، آنها را راهنمایی نکرده. فَاِنَّهُ حَبلُ اللهِ المَتینُ وَ سَبَبُهُ الاَمینُ وَ فیهِ رَبیعُ القَلب؛ بهار دل؛ دل را بهاری می‌کند، دل را با طراوت می‌کند، دل را سرسبز می‌کند، دل را زمینه رویاندن معارف و توجهات حقیقی قرار می‌دهد؛ وَ فیهِ رَبیعُ القَلبِ وَ یَنابیعُ العِلمِ وَ ما لِلقَلبِ جِلاءٌ غَیرُه؛ این کلمه «جلا» در فرمایش امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) است.»
انتهای پیام