وی ادامه داد: يک تجربه ساده برای اثبات اين مدعا آن است که وقتی در محضر انسانی صاحب‌نفس و صاحب‌دل می‌نشينيم و از سخنان او بهره‌مند می‌شويم، با دنيايی از نشاط، سبکبالی و حال خوب از محضر او بيرون می‌رويم. در مقابل وقتی با انسانی کم‌ظرفيت، بی‌ادب و بی‌هنر ساعتی نشست و برخاست می‌کنيم، در روحمان گونه‌ای سنگينی و گرفتگی احساس می‌کنيم. احساسی منفی که جسم ما را هم بدحال و بی‌رمق می‌کند.
انصاری تصریح کرد: گاهی اين انتقالات روحی و اثرگذاری خير يا شر، از طريق چشم صورت می‌گيرد. برای نمونه از راه يک نگاه محبت‌آميز می‌توانيم محبت درونی خود را به ديگری منتقل کنيم و به او بفهمانيم که دوستش داريم. از سوی ديگر، با يک نگاه بغض‌آلود می‌توانيم تنفر و کينه خود را به ديگری نشان دهيم. پس آدميان اين توانمندی را دارند که خير و شرّشان را از طريق نگاه به هم منتقل کنند. رسول خدا(ع) علیه فرمود: «إِنَّ الْعَيْنَ حَقٌّ؛ به‌درستی که چشم زخم، حق است.»
این مفسر قرآن کریم ادامه داد: حق بودن چشم‌زخم نه به اين معناست که چشم زخم کار صحيحی است؛ بلکه به اين معناست که چشم‌زخم واقعيتی تثبيت شده و اثرگذار است و پيامد و نتايج واقعی دارد. راهکار مصون ماندن از چشم‌زخم ديگران، پناه بردن به بارگاه حضرت حق است. از امام صادق(ع) روايت شده که فرمود: «چشم‌زخم حق است (واقعيت دارد) و نه تو از چشم‌زخم ديگران در امان هستی و نه ديگران از تو در امان‌اند. پس زمانی که از چيزی در رابطه با چشم‌زخم نگران شدی، سه بار بگو: «مَا شَاءَ اللهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ».
وی گفت: بسیار واضح است كه ما در زندگی متأثر از اسباب هستیم و بسیاری از خوشبختی‌ها و بدبختی‌های خود را به اسباب و علل نسبت می‌دهیم و حال آنكه دست حقیقی مسبّب الأسباب را به‌دلیل كم‌رنگ‌بودن توكل نمی‌بینیم. لذا اثر چشم از مسلمات است و همان گونه که محبت و دشمنی از طريق چشم حس می‌شود و منتقل مي‌شود آثار منفي نيز که حاکی از حسد درونی است از طريق چشم منتقل می‌شود و ريشه علمی دارد.
انتهای پیام