درختان در بهار شکوفه می‌دهند، اما زمین بی‌تو هنوز در زمستان غیبت مانده است. نسیم ظهور که بوزد، دشت‌ها سبز خواهند شد و شب‌های تاریک، رنگ صبح به خود می‌گیرند. آن روز، دیگر هیچ مادری به عزای فرزندش نمی‌نشیند، هیچ مظلومی زیر ظلم نمی‌نالد، و عشق، در میان انسان‌ها جاری می‌شود. کاش چشم‌هایمان به جمال تو روشن شود، ای موعود دل‌ها!