تشریح دعای وداع امام سجاد(ع) با ماه رمضان

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی در خطبه اول نماز جمعه این هفته تهران با دعوت نمازگزاران و خویشتن به رعایت تقوای الهی، گفت: تقوای الهی بالاترین درجه تقوا است. کمترین درجه تقوا، عبارت است از اینکه انسان خود را از بدی ها نگه دارد، چشم و زبان و اعضا و جوارح و این امانت های خدا را آلوده نکند. هنگامی که حضرت عزرائیل به سراغ ما می آید ببیند ما به این امانات الهی خیانت نکردیم. مرتبه بالاتر آن این است که ما صرفا به دور شدن از جهنم اکتفا نمی کنیم بلکه می خواهیم میهمان سفره کرم الهی باشیم و با نجات یافتگان در وادی سلام نزد پروردگار باشیم و در بهشت زندگی کنیم لذا باید خدا را از خود راضی نگه داریم. با اینکه طمع بهشت داریم در بندگی، ترک گناه و انجام واجبات و گره گشایی هایمان می خواهیم خدا به ما نمره دهد و در نزد خدا ارزش پیدا کنیم این می شود «اتقوا الله» که یعنی حریم خدا را رعایت کنیم.  

وی با اشاره به سخنانی از امام زین العابدین (ع) در وداع ماه مبارک رمضان در صحیفه سجادیه، ادامه داد: معمولا هنگامی که اشخاص کار خوبی می‌‌‌کنند از مرحله‌‌‌ای کارنامه‌‌‌ای برای خود بدست می‌‌‌آورند، حالت غرور به آنها دست می‌‌‌دهد و از خود راضی می‌‌‌شوند و چه بسا به دیگران فخر بفروشند اما امام سجاد (ع) درفرازهای پایانی دعای چهل و ششم صحیفه سجادیه که جزء روش‌‌‌های سیر و سلوک است خاصیت ماه رمضان را اینگونه بیان می‌‌‌کنند «خدایا تو را شکر می‌‌‌کنم و حمد می‌‌‌گویم و اقرار می‌‌‌کنم میهمان خوبی نبودم و اعتراف می‌‌‌کنم فرصت‌‌‌ها و سحرها، اوقات نماز و تمام فرصت‌‌‌های طلایی که در اختیار من قرار داده بودیم، آنها را ضایع کردم». ماه رمضان، ماه پرواز و گسستن از زنجیره‌‌‌های نفس و آزادی شهوات و بریدن از دنیا و طلاق دادن زرق و برق دنیا و خیره شدن به جمال خدا و امام زمان (عج) بود و ما چنین فرصت‌‌‌هایی را ضایع کردیم.

امام جمعه موقت تهران گفت:  «بارالها آنچه به عنوان مناجات به محضر شما تقدیم می‌‌‌دارم، هم دلم همراه است و هم زبانم. هم دلم می‌‌‌سوزد و هم زبانم اعتراف دارد». همیشه سعی کنیم همدلی وهم زبانی با هم باشد اما اگر قرار بود با هم نباشد، همدلی از همزبانی بهتر است. آدم در خلوت‌‌‌ها حساب کند ببیند میهمان خدا بود اصلا لایق بود در این میهمانی حضور داشته باشد؟!. امام سجاد (ع) بیان می‌‌‌کنند «ما از سویدای دلمان اعلام می‌‌‌کنیم از نحوه برخوردمان دراین میهمانی ویژه راضی نیستیم. با زبان خود عذرخواهی می‌‌‌کنیم» من در ماه رمضان در جمع عرشیان و اولیا و مقربان بودم اما حواسم نبود با چه کسی بر سر سفره نشستیم و حواسم نبود چه زمینه‌‌‌هایی برای تحول و دگرگونی من و بریدن از غیر خدا برای من بود اما آنها را از دست دادم. حالا خود را مصیبت زده می‌‌‌بینم. خیلی‌‌‌ها از عرش تا فرش اوج گرفتند و تمام زشتی‌‌‌هایشان رفت. بداخلاقی‌‌‌ها، بددلی‌‌‌ها، بدگمانی‌‌‌ها و کارشکنی‌‌‌ها رفت و دوستی‌‌‌ها، صفا، خوش اخلاقی‌‌‌ها، ایثار، جهاد و تمام خوبی‌‌‌ها آمد و باید تمام خوبی‌‌‌ها برای انسان در ماه رمضان بدست می‌‌‌آمد. باید مقداری در وضعیت خود بازنگری کنیم شاید خدا دل شکستنی داد و اشک حسرتی داد که چرا من درست نتوانستم از این فرصت‌‌‌ها استفاده کنم و خود را مصیبت زده می‌‌‌بینم.

وی تصریح کرد: امام سجاد (ع) می فرماید «عوض این فرصت سوزی، شرمندگی به محضرت آوردم، خودت این را عوض کن».

خبر در حال تکمیل است.