وی با اشاره به اینکه امام شاعری برجسته و عارف بود، افزود: آثار بسیاری در خصوص ایشان نگاشته شده است و تازه‌ترین تقریظ رهبر معظم انقلاب که بر کتاب «روح‌الله» نوشته هادی حکیمیان نگاشته شده است؛ اثری است داستان‌واره و شبه رمان که در ۱۱ فصل به زندگی‌نامه مستند ایشان پرداخته است.
دبیر محفل ادبی هاتف با خواندن ابیاتی از شعر «شانلی امام» سروده مرحوم «بولود قراچورلو» متخلص به «سهند»، شاعر مراغه‌ای آذربایجان در مدح امام خمینی، گفت: این شعر حماسی و پرمحتوای مرحوم سهند در ستایش امام خمینی، از شاهکارهای شعر ترکی معاصر و انقلابی ایران است:
ای قارانلیق گیجه‌ده طالع اولان بدر تمام
شرف علم و عمل، اشجع آیات عظام
آیت‌الله بحق، پشت و پناه اسلام
ای یازیق کوتله‌لرین رهبری ای شانلی امام
ای علی نین خلف اوغلی سنه مینلرجه سلام
محمدعلی ضیائی، دکترای ادبیات و نویسنده به تأثیر امام خمینی(ره) در ادبیات پرداخت و بیان کرد: شخصیت والای امام، نفوذ معنوی در دل‌ها داشت و در تمامی حوزه‌های ادبیات، فلسفه، اجتماعی، تاریخ، روانشناسی و ... تأثیرگذار بود و این تأثیر محدود به زمان و منطقه جغرافیایی خاص نبود.
وی ادامه داد: آثار متعددی در خصوص ویژگی‌های شخصیتی ایشان نگاشته شده که به سه دسته دوره زمان حیات ایشان، دوره رحلت و سال‌های بعد از رحلت ایشان می‌توان تقسیم کرد؛ در زمینه داستان، کتاب سه جلدی «سه دیدار با مردی که از فراسوی باور ما می‌آمد» اثر نادر ابراهیمی، اثری فاخر است.
رقیه اسدی، مدرس دانشگاه و پژوهشگر به جایگاه زن از دیدگاه امام خمینی(ره) پرداخت و تصریح کرد: امام در دوره خود نقش احیاگر داشت و شعائر اسلام را با قراردادن الگو احیا کرد.
وی گفت: موضوع زنان، همواره از بحث برانگیزترین موضوعات در طول تاریخ بوده است و امام خمینی(ره) نقش زنان و مردان را مکمل می‌دانست و با نامگذاری روز میلاد حضرت فاطمه زهرا(س) به‌عنوان روز گرامیداشت مقام زن و مادر، ایشان را الگوی زنان قرار داد و جایگاه واقعی زن مسلمان را معرفی کرد.
سونیا حسن‌دایی، دکترای ادبیات و نویسنده نیز توضیحاتی پیرامون شخصیت و سیمای ادبی امام ارائه داد و عنوان کرد: امام خمینی(ره) در عین اینکه یک شخصیت سیاسی قوی داشت، روحیه‌ای لطیف، عارفانه و شاعرانه نیز داشت.
شعرخوانی شاعران، پخش کلیپ‌های مرتبط، سخنرانی حجت‌الاسلام مرتضی غیبی، مسئول دفتر نماینده ولی فقیه اداره‌کل امور عشایر استان و... بخش‌های دیگر این محفل بود.
انتهای پیام