وی ادامه داد: توبه در دو کلید امنیت و سلامت تاثیر بهسزایی دارد و این امر به این دلیل است که انسانی که پس از فصل به وصل میرسد و آتش شوق و عشق محبوب در دلش شعلهورتر میگردد، به سلامت جسمانی نیز میرسد. به طور کل پرهیز از گناه به سلامت جسم میانجامد و درمقابل، ارتکاب آن علاوه بر سلامت روح و روان، تندرستی را نیز از میان میبرد. برای مثال درباره حسد گفتهاند: «صِحَّةُ الْجَسَدِ مِنْ قِلَّةِ الْحَسَد؛ تندرستى از كمى حسد است.»
انصاری تصریح کرد: در گذشته، حکیمان ایران زمین، تمام زندگی بیمار خود را میکاویدند و درمییافتند که بسیاری از این بیماریها منشأ روحی دارد و بیمار باید ابتدا فلان آفت روانیای چون بخل را درمان کند. چه بسا اگر امروزه نیز پزشکان ریشۀ روحیِ بیماریهایی چون گرفتگی عروق را بکاوند، به نتایجی همچون حکیمان گذشته برسند.
این مفسر قرآن کریم بیان کرد: طبق تعالیم اسلامی، یکی از وظایفی که بر عهده انسان دیندار نهاده شده حفظ سلامتی است. بسیاری از دینداران به این امر توجهی نمیکنند و چه بسا باور ندارند که توجه به سلامت جسمانی از وظایف دینیِ ایشان است. اما باید توجه داشت که این جسم و این «حمّال جان »، امانت الهی نزد انسان است و حفظ آن به لحاظ تغذیۀ سالم و دیگر عوامل عافیتِ جسمانی وظیفه هر انسان مسلمان است.
وی ادامه داد: جسم سالم، زمینه دین داری سالم را فراهم میسازد و جسم ناسالم، دین داری آدمی را دچار اختلال میکند و انسان را در مسیر داشتنِ عقاید سالم و اخلاق سالم و احکام سالم مساعدت نمیکند. از سوی دیگر، یکی از برکات دینداری نیکو سلامت جسمانی انسان است؛ یعنی اگر دین داران احکام دین را به خوبی رعایت کنند و اوامر و نواهی الهی را در زندگی خویش جاری سازند، از سلامت در بدن برخوردار میشوند. با این حساب برخی آمارهای ناامیدکنندهای که درباره بهداشت و سلامت در کشورهای اسلامی وجود دارد با روح راستین دین داری همخوان نیست و جامعهای که ادعا میشود بر پایۀ نگرش دینی بنا شده است نباید این گونه باشد.
انتهای پیام