در ذیل خلاصه‌ای از مبحث پنجم «پرواز تا ملکوت» درباره مهم‌ترین فلسفه قیام عاشورا را بخوانید و مشروح آن را از پادپخش بشنوید.
مهم‌ترین و بنیادی‌ترین فلسفه قیام امام حسین(ع) «عدم بیعت با یزید» است. ایشان می‌فرمایند: «کسی مثل من با کسی مثل یزید بیعت نمی‌کند» این الگویی همیشگی برای زندگی عزتمندانه و دین‌محور است. انسان آزاده هیچگاه ذلت و تسلیم در برابر ظلم را نمی‌پذیرد و مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح می‌دهد.
ما نیز باید این درس را از امام حسین(ع) بگیریم و نپذیریم زیر سلطه و فشار ظالمان قرار گیریم، همانگونه که امام زیر بار بیعت با یزید نرفت.
امام حسین(ع) در وصیت‌نامه خود به محمد بن حنفیه، هدف قیام خود را اصلاح امت پیامبر(ص)، اجرای امر به معروف و نهی از منکر و بازگرداندن مردم به آموزه‌های اصیل اسلام معرفی می‌کنند و بر حرکت اصلاحی و احیای سیره پیامبر(ص) و امام علی(ع) تأکید دارند.
همچنین مردم کوفه با ارسال نزدیک به ۲۵ هزار نامه، امام را به شهر خود دعوت کردند و این همراهی اجتماعی نیز نقش مؤثری در تصمیم امام برای حرکت به سوی کوفه داشت.
حضرت یکشنبه، دو روز پیش از ماه شعبان سال ۶۰ هجری از مدینه به سوی مکه رفتند و پس از حدود چهار ماه و پنج روز در مکه، در هشتم ذی‌الحجه حرکت به جانب کوفه را آغاز کردند.
انتهای پیام