خبرنگار ایکنای خراسان رضوی با حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی شریعتی‌تبار، پژوهشگر دینی، گفت‌وگویی در خصوص اهمیت آموزش قرآن از کودکی و شیوه‌های ایجاد علاقه‌مندی به مفاهیم قرآنی انجام داده است، که در ادامه می‌خوانیم؛
آموزش و تعلیم قرآن کریم در زمینه‌های قرائت، تلاوت و تفسیر قرآن جزو تکالیفی است که اولیاء، مربیان مدارس و نظام تعلیم و تربیت کشور عهده‌دار این وظیفه هستند. در این زمینه حضرت علی(ع) می‌فرمایند: انتخاب من، تربیت صحیح و آموزش قرآن کریم است. قرآن به زبان فطرت انسان سخن گفته‌است و مفاهیم قرآن با عقل، فطرت و وجدان انسان هماهنگ است. همچنین اولین قدم در جهت ایجاد علاقه‌مندی و شوق در دانش‌آموزان برای درک مفاهیم قرآن کریم، برداشت صحیح و درک آن توسط مدرسین است و باید با درک کامل از سطح آگاهی دانش‌آموزان، این دانش را القا کنند. درنتیجه، به دلیل اینکه مفاهیم قرآن کریم فطری است و نورانیتی که دارد، در ایجاد شوق و علاقه‌مندی تأثیر دارد. همچنین داستان، یکی از روش‌هایی است که قرآن کریم در تبیین مفاهیم خود ارائه کرده‌است. درنتیجه، قرآن در فصاحت، بلاغت و محتوا نیز زیبا است.
قطعاً تأثیرگذار است و در صدر اسلام، اقشار مختلف جامعه از جمله جوانان و نوجوانان، توسط داستان‌های قرآنی که پیامبر اکرم نقل می‌کردند تحت تأثیر قرار می‌گرفتند و بیشترین عامل جذب مردم به اسلام، قرآن کریم بوده‌است. پیامبر اکرم(ص) قبل از هجرت به مدینه، جوانی را که حافظ و مأمور قرائت قرآن کریم بود و با صدای زیبا قرآن کریم را تلاوت می‌کرد، به مدینه فرستاد که مدینه به وسیله قرآن کریم به سوی اسلام حرکت کرد. و اگر که اساتید با علم و دانش کافی و دغدغه‌مندی لازم تمام معیار‌های قرائت قرآن کریم را حفظ کنند، تأثیر بخصوصی بر روی مردم، اللخصوص جوانان و نوجوانان دارد. همچنین قرآن کریم در جذب اقشار مختلف جامعه کمبودی ندارد و این مردم هستند که باید استفاده‌ی صحیحی داشته‌باشند. و در بین یاران پیامبر اکرم(ص)، از جهت اینکه قرآن کریم به زبان فطرت سخن می‌گوید، بیشترین افرادی که جذب اسلام شدند، جوانان و نوجوانان بودند.
بسیار مهم است که کودک، اولین تجربه‌هایش از قرآن کریم همراه با محبت، آرامش و حس امنیت باشد و اگر قرآن‌خوانی با تشویق، لبخند یا قصه‌گویی همراه باشد، تجربه شیرینی در ذهن فرزندان تثبیت می‌شود. از جمله مسئولیت‌های خانواده‌ها از لحاظ آموزه‌های اسلام، آموزش قرآن کریم به فرزندان است و والدین باید با برنامه‌ریزی و تشویق، زمانی را در شبانه‌روز جهت آموزش به فرزندان اختصاص دهند و تلاوت جمعی قرآن کریم را ایجاد کنند و حس ارزشمندی در کودک ایجاد کنند. اما نباید کودک را با دیگران مقایسه کرد، زیرا احساس شکست می‌کند. همچنین اطلاعات دینی را به فرزندان خود ارائه دهند و با تلاوت قرآن کریم فضای منوری را ایجاد کنند. مجالس خانوادگی قرآن کریم را به صورت هفتگی یا ماهانه برگزار کنند و مشارکت جمعی داشته‌باشند.
الگوبرداری از سایر کشورها بسیار پسندیده‌است و باتوجه به حدیث «الحکمةُ ضالَّةُ المؤمن»، ائمه اطهار می‌فرمایند حکمت و دانش، گمشده مؤمن است. و برای یادگیری قرآن کریم، ابتدا روان‌خوانی لازم‌الاجراست و علاوه بر آن باید قرائت و صوت زیبای همراه آن در نظر گرفته‌شود. همچنین اساتید باید با برنامه‌ی کاربردی و مؤثر به قصه‌پردازی در ارتباط با قرآن کریم و ائمه اطهار بپردازند، از جهت اینکه در نظام آموزشی یک کشور اسلامی توجه به مفاهیم اسلامی امری شایسته‌است و در این زمینه نیز اساتیدی شایسته باید در آموزش و پرورش خدمت کنند.
در قرآن کریم، مراحل تخصصی از جمله تفسیر و تدبر در قرآن وجود دارد که باید در سطوح عالی مدنظر قرار بگیرد. همچنین باید از الفاظ قرآن کریم به محتوای آن پی برده‌شود و از محتوای قرآن کریم در صحنه‌ی زندگی استفاده‌شود. با توجه به آیه «إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّيْطَانِ»، قرآن کریم می‌فرماید: نجوا تنها از سوی شیطان است و تدبر در آن لازم‌الاجراست؛ که نشان می‌دهد تنها نباید به الفاظ ظاهری قرآن کریم بسنده شود بلکه باید به تعلیماتی که در زندگی مورد استفاده قرارمی‌گیرد، توجه شود. با توجه به اینکه این تعلیمات سطوح و مراحل مختلفی دارد، در نتیجه، در این راستا معلمان و اساتید نقش برجسته‌ای در نظام آموزشی کشور دارند که با همت و تلاش خود کمبود‌های موجود را در آموزش جبران کنند.