حجت‌الاسلام شیخ محمد هادی ملکی، پژوهشگر و فعال عرصه بین‌الملل از حوزه نجف اشرف در یادداشتی برای ایکنا با عنوان «از عاشورا تا ظهور؛ مقاومت، میراث حسینی و امید مستضعفان» به بررسی هندسه نوین قدرت اسلامی و نقش محوری ایران و محور مقاومت پرداخته است.
متن یادداشت از این قرار است:
از دل کربلا، نهالی روییده که امروز با مقاومت اسلامی به رهبری ایران، به شجره‌ای طیبه تبدیل شده و زمینه‌ساز ظهور تمدنی نوین بر پایه عدالت و معنویت است.
در آستانه تحولی شگرف، جهان اسلام شاهد رویش نهالی است که بذرهای آن در کربلا کاشته شد و امروز با خون شهدای مقاومت آبیاری می‌شود. ایران، به عنوان ستون فقرات این حرکت الهی، نه تنها معادلات قدرت جهانی را به چالش کشیده، بلکه با الهام از آموزه‌های عاشورا، زمینه ساز ظهور تمدنی نوین بر پایه عدالت و بیداری اسلامی است.
تحولات شتاب‌گرفته در عرصه بین‌المللی و منطقه‌ای گواه آن است که ما در آستانه یک چرخش تاریخی بزرگ قرار داریم؛ چرخشی که هم از نظر سیاسی و هم از منظر دینی، بیانگر ورود جهان اسلام به مرحله‌ای تازه از بیداری و حضور فعال در معادلات قدرت است. آن‌چه امروز در کشورهای منطقه جریان دارد، صرفاً سلسله‌ای از بحران‌ها یا واکنش‌های پراکنده نیست، بلکه نشانه‌های یک روند عمیق ساختاری است که ریشه در تغییر هندسه‌ی قدرت جهانی دارد.
برای دهه‌ها، نظم بین‌المللی پس از جنگ جهانی دوم به گونه‌ای طراحی شده بود که در آن پنج قدرت بزرگ، با در اختیار داشتن حق وتو در شورای امنیت، چارچوب‌های تصمیم‌گیری جهانی را انحصاری ساخته بودند. هر بازیگری که از این الگوی تحمیلی خارج می‌شد، «دولت یاغی» نام می‌گرفت. اما تجربه جمهوری اسلامی ایران، از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون، نشان داده است که این مدل سلطه‌محور قابل مقاومت و حتی فروریزش است؛ مشروط به آن‌که استقلال واقعی، درونی‌سازی اقتدار و اتکا به اراده‌ی ملت‌ها به عنوان اصول بنیادین پیگیری شود.
ایران نه‌تنها به عنوان کشوری مستقل در برابر ساختار سلطه جهانی ایستاد، بلکه راهکاری بدیل را معرفی کرد؛ راهکاری که به نام «مقاومت» شناخته می‌شود و هدف آن، نه سیطره‌جویی، بلکه حمایت از مظلومان، تأمین عزت امت اسلامی و زمینه‌سازی برای ظهور موعود است. برخلاف آن‌چه از سوی رسانه‌های غربی تبلیغ می‌شود، ایران به دنبال امپراتوری‌سازی نیست، بلکه در پی تحقق وعده‌ای است که در عمق اعتقادات شیعه ریشه دارد: تشکیل جامعه‌ی جهانی عدالت‌محور در سایه رهبری امام عصر(عج). این راهکار از ایران فراتر رفت و به‌تدریج در جغرافیای مقاومت گسترش یافت: عراق، سوریه، لبنان، یمن و دیگر نقاط جهان اسلام، همگی به حلقاتی در این زنجیره راهبردی تبدیل شدند. ارتباط ایران با این کشورها، نه بر اساس منافع مقطعی، بلکه بر مبنای اهداف بلندمدت عقیدتی و تاریخی است.
ترور فرماندهان بزرگ سپاه در ایران و رهبران برجسته مقاومت، همچون سیدالشهدا مقاومت، شهید سیدحسن نصرالله و فرماندهان در لبنان و عراق و سوریه، تلاشی حساب‌شده برای قطع شریان‌های پیشران این راهکار بود. اما آن‌چه به عنوان پاسخ انجام شد، بر خلاف انتظار دشمنان بود: واکنشی راهبردی، متوازن و معنادار بود. شعارهایی نظیر «یا مهدی ادرکنا» که بر موشک‌ها نگاشته شده بود، تنها یک نماد احساسی نبود، بلکه بازتاب یک جهان‌بینی زنده و جاری است که نشان می‌دهد مسیر مقاومت همچنان در حال رشد و ریشه زدن و ادامه راه تا تحقق اهداف آن است، چرا که این تفکر همانند مثال الهی است که می‌فرماید: «أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ»(٢٤_ابراهیم): مگر نمی‌بینی که خدا چطور عقیده پاکِ توحیدی را به درختی سرسبز و پُربرگ‌وبار تشبیه می‌کند؟ ریشه این درخت در اعماق زمین فرو رفته و شاخ‌وبرگش سر به فلک کشیده است.
امروز درخت تنومند مقاومت ریشه‌اش در اعماق زمین و شاخ و برگش در آسمان‌هاست و اراده الهی بر پیروزی این خط است.
نکته قابل تأمل، تغییر گفتمان برخی قدرت‌های غربی است. مواضعی که زمانی به‌شدت خصمانه با مقاومت برخورد می‌کردند، امروز دچار انعطاف شده‌اند. اظهاراتی مثل اظهارات نماینده جدید ایالات متحده در لبنان: «سلاح حزب‌الله، یک مسئله داخلی است»، اگرچه از سر اعتقاد نیست، اما گویای آن است که موازنه قدرت تغییر کرده و مقاومت دیگر نمی‌تواند نادیده گرفته شود. این تغییر لحن، نه از روی محبت، بلکه نتیجه حضور قدرتمند در معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی است که با رشادت‌های فراوان و ایثارگری امت مقاوم رقم خورده است. یکی از مظاهر بارز حضور عینی مقاومت در عراق، «حشد الشعبی» است.
برخلاف تلاش‌ها برای تقلیل جایگاه آن به یک نهاد امنیتی صرف، این ساختار، در حقیقت، تبلور خط ولایت فقیه و مرجعیت، فرهنگ عاشورایی و پیوند اعتقادی ملت عراق با نهضت مقاومت اسلامی است. حفظ این نهاد، نه‌تنها از منظر امنیتی، بلکه به‌عنوان بخش جدایی‌ناپذیر از هویت تاریخی و آینده‌محور عراق، ضرورت بسزایی دارد.
با توجه به تقارن شرایط امروز منطقه با ماه محرم، «بصیرت حسینی» بیش از پیش معنا می‌یابد. امروز، پیروزی‌های مقاومت در میادین نبرد، تداعی‌گر نهضت عاشوراست؛ همان روحیه‌ای که ظلم‌ستیزی، عزت‌طلبی و وفاداری به آرمان را در برابر قدرت‌های مستکبر تجلی می‌بخشد. هنگامی‌که یک موشک مقاومت، رژیم صهیونیستی را به لرزه درمی‌آورد، هر مادر و هر کودک و جوانی در عراق، فلسطین یا یمن، خود را بخشی از این پیروزی می‌داند.
در نهایت می‌توان گفت:
امروز راهکار مقاومت، نه‌تنها یک واکنش به سلطه‌گری غربی، بلکه یک نظم نوین جایگزین است؛ نظمی که بر پایه اراده ملت‌ها، عقیده راسخ و محوریت عدالت شکل گرفته است. ایران، به‌عنوان نقطه آغاز این حرکت تاریخی، توانسته است معادلات جهانی را به چالش بکشد و راهکاری فراملی، فرامذهبی و فرامنطقه‌ای را در دل بحران‌ها به بلوغ برساند.
انتهای پیام