صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۲۹۶۴۰۵
تاریخ انتشار : ۰۴ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۶:۳۲

اول ماه صفر به ما یادآوری می‌کند که حتی در تاریک‌ترین لحظات زندگی، می‌توان با دل‌هایی پر از محبت و ایمان، راه روشنایی و حقیقت را پیدا کرد. این روز نماد امید، صبر و ایستادگی است؛ فراخوانی برای مقاومت در برابر ظلم و پایبندی به ارزش‌های عدالت و محبت.

امروز اول ماه صفر است. وقتی به روایت‌های تلخ اما پرمعنای این روز نگاه می‌کنیم، تصویری روشن از شجاعت و استقامت اهل بیت (ع) در برابر سخت‌ترین مصائب و ناملایمات می‌بینیم. ورود اهل بیت به شام، آن لحظه‌ای که بار سفر اسارت بر دوش داشتند و با قلب‌هایی شکسته اما سرشار از ایمان و امید، به شهری وارد شدند که نه تنها دشمن‌شان، بلکه بسیاری از مردمش نیز از آنان روی گردان بودند، نمادی است از بالاترین درجات مظلومیت و صبر بی‌کران.
 
در میان فریادها، ناسزاها و نگاه‌های سرد، امام سجاد (ع) با صدایی آرام و روحانی، آیه‌ای از قرآن را به زبان آورد که همچنان در گوش تاریخ طنین‌انداز است؛ آیه‌ای که درخواستی به وسعت محبت و مودت به خاندان پیامبر است. این لحظه‌ها، نه فقط شاهد بر تلخی‌ها و سختی‌ها، بلکه درسی برای همه ماست که در مواجهه با مشکلات زندگی، باید از نور ایمان و محبت به اهل بیت پیروی کنیم؛ حتی وقتی که جامعه‌ای بر ضد حقیقت ایستاده است.
 
اما آن‌ سوی این داستان، آغاز جنگ صفین قرار دارد؛ نبردی که نه تنها میدان جنگ، بلکه میدان تعیین حق و باطل بود. امام علی (ع) که با تمام وجود خواهان صلح بود، زمانی ناچار شد تا شمشیر بردارد و در مقابل ظلم بایستد. این لحظه تاریخی، یادآور این حقیقت است که دفاع از عدالت و حق، گاهی با مقاومت سخت و ایستادگی در برابر قدرت‌های ظالم همراه است.
 
اول ماه صفر به ما می‌آموزد که مسیر اهل بیت (ع) مسیری پر از درد و رنج بود اما سرشار از درس‌هایی برای همه انسان‌هاست؛ درس‌هایی درباره صبر، مقاومت، وفاداری به ارزش‌های انسانی و الهی و مهم‌تر از همه، تلاش بی‌وقفه برای عدالت و حقیقت.
 

تأثیر معاصر اول ماه صفر؛ چرا هنوز باید به آن بیندیشیم؟

 
این روزها، یادآوری اول ماه صفر بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند. بسیاری از ما ممکن است با مشکلاتی روبرو شویم که گاهی احساس کنیم تنها و بی‌پناه هستیم؛ گاهی جامعه یا اطرافیان ما به دلایلی ممکن است از ما دوری کنند یا حتی ما را نفهمند.
 
در این لحظات، نگاه به صبر امام سجاد (ع) و مقاومت امام علی (ع) می‌تواند چراغ راه باشد. آن‌ها به ما نشان می‌دهند که چطور می‌توان در برابر سختی‌ها ایستاد، چگونه می‌توان برای عدالت تلاش کرد و چگونه می‌توان امید را در دل‌ها زنده نگه داشت؛ حتی وقتی که دنیا بر علیه ما به نظر می‌رسد.
 
اول ماه صفر، یادآور این است که هرگز نباید اجازه دهیم ظلم و ناامیدی بر زندگی ما چیره شود. باید همچون اهل بیت، با ایمانی راسخ و دلی پر از محبت و امید، مسیر حق را ادامه دهیم. این روز، دعوتی است برای همه ما که در مسیر زندگی، عدالت، صبر و محبت را سرلوحه قرار دهیم و در برابر هر گونه ستم و ناعدالتی، بی‌تفاوت نباشیم.
 
اول ماه صفر، همچنان که یادآور تلخی‌ها و سختی‌های بزرگان دین است، نماد امید، صبر و ایستادگی نیز هست. این روز به ما یادآوری می‌کند که مقاومت در راه حق، هرچند سخت و پر از رنج باشد، نتیجه‌ای شیرین و ماندگار به همراه دارد. راهی که اهل بیت (ع) پیمودند، راهی است که می‌تواند چراغ راه همه ما در تاریکی‌های زندگی باشد. با یادآوری این روز، باید نه تنها تاریخ را به خاطر بسپاریم، بلکه ارزش‌های والایی را که اهل بیت برای ما به ارمغان گذاشتند، در عمل نیز پیاده کنیم. امروز روزی است که ما را به پیروی از مسیر حقیقت، محبت و عدالت فرا می‌خواند؛ روزی که از دل سختی‌ها، نور ایمان و پایداری سربرمی‌آورد و مسیر زندگی را روشن می‌کند.

یادداشت: مریم اصغرپور

انتهای پیام