به گزارش ایکنا به نقل از newsroom، دیروز، بیست و ششم جولای 2025 برابر با 4 مرداد، هشتمین سالگرد درگذشت شیخ محمد عبدالوهاب طنطاوی، چهره برجسته قرائت مصر بود. در گزارش زیر، مهمترین فرازهای زندگی او را بررسی می‌کنیم.
شیخ محمد عبدالوهاب طنطاوی در ۳ اکتبر ۱۹۴۷ در روستای النسیمیه، شهرستان منصوره، استان دقهلیه مصر متولد شد. او حفظ قرآن کریم را در سن 10 سالگی در سال ۱۹۵۷ به پایان رساند و زیر نظر شیخ صلح محمود محمد قرآن را حفظ کرد.
آرزوی پدرش، حاج عبدالوهاب الطنطاوی این بود که این پسر را وقف قرآن کند و به همین دلیل نام او را محمد گذاشت. او پس از اخذ مدرک ابتدایی با رتبه ممتاز در سال‌های ۱۹۵۸-۱۹۵۹، به مؤسسه دینی منصوره پیوست تا علوم دینی را فرا گیرد و به الازهر پیوست. از آنجا که او قرآن را به خوبی در مکتب خانه روستا حفظ کرده بود، توانست به راحتی و با شایستگی مطالب درسی را فرا بگیرد، بنابراین شیوخ و معلمانش بیش از دیگران به او توجه ویژه‌ای نشان می‌دادند، زیرا او استعدادهای متعددی داشت که در اشتیاق شدیدش به تلاوت قرآن با صدای زیبا و شیرین و خواندن دعاها، مدح پیامبر و اشعار مذهبی آشکار بود.
او در سال ۱۹۷۵ مدرک لیسانس خود را در رشته اصول دین، گرایش عقاید، از دانشگاه الازهر قاهره دریافت کرد و بلافاصله پس از فارغ‌التحصیلی از دانشکده اصول دین، به عنوان خطیب در الازهر مشغول به کار شد. او همچنین در ماه مبارک رمضان به بسیاری از کشورهای جهان سفر و برای جوامع مسلمان قرآن کریم تلاوت کرد.
از جمله اساتید محمد عبدالوهاب طنطاوی، شیخ مصطفی اسماعیل، شیخ محمد عبدالعزیز حسان، شیخ راغب مصطفی غلوش و شیخ محمود علی البنا بودند. وی در سال ۱۹۸۴ به اتحادیه رادیو و تلویزیون مصر پیوست.
او روز چهارشنبه، ۳ ذی‌القعده ۱۴۳۸ هجری قمری، برابر با ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۷ میلادی، در سن هفتاد سالگی درگذشت. جمعیت زیادی پس از نماز ظهر در زادگاهش النسیمیه در مراسم تشییع جنازه او شرکت کردند.
این قاری مصری به کشورهای زیادی سفر کرد؛ اما سفر به ایران را به دلیل استقبال گرم شهروندان ایرانی غیر قابل وصف می‌دانست.
در ادامه ویدئویی از تلاوت آیات ۳۱ تا ۳۹ سوره مبارکه نبأ را با صوت محمدعبدالوهاب طنطاوی مشاهده می‌کنید. این تلاوت کمتر دیده شده در سال ۲۰۰۰ میلادی در مسجد محمد بن ابی بکر در مصر اجرا شده است.
فرازهایی از سوره مبارکه نبأ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ﴿۳۱﴾
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿۳۲﴾
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿۳۳﴾
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿۳۵﴾
جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا ﴿۳۶﴾
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا﴿۳۷﴾
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿۳۸﴾
ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿۳۹﴾
انتهای پیام