سوره مبارک قریش، یکصدوششمین سوره قرآن کریم است که در مکه نازل شده و چهار آیه دارد. این سوره کوتاه اما پرمعنا جایگاهی ویژه در آموزه‌های اسلامی یافته و در منابع روایی شیعه و اهل سنت، فضیلت‌ها و آثار معنوی و مادی متعددی برای آن ذکر شده است.
از امام صادق(ع) نقل شده است: «هر کس سوره قریش را بسیار بخواند و بر آن مداومت ورزد، خداوند در روز قیامت او را سوار بر مرکبی از مرکب‌های بهشتی محشور می‌کند تا بر سفره‌های نور بنشیند.» (ثواب‌الأعمال، ص ۱۲۶)
همچنین رسول خدا(ص) فرمود: «هر کس سوره قریش را قرائت کند، خداوند به تعداد طواف‌کنندگان و معتکفان در مسجدالحرام، به ازای هر یک ۱٠ حسنه به او عطا خواهد کرد.» (مجمع‌البیان، ج ۱۰، ص ۴۴۱)
روایات اسلامی برای تلاوت این سوره، آثار و برکاتی در زندگی فردی و اجتماعی مؤمنان بیان کرده‌اند که بخشی از مهم‌ترین آن‌ها عبارت است از:
دفع مسمومیت غذایی: از پیامبر اسلام(ص) روایت شده است: «اگر سوره قریش بر غذایی خوانده شود که از زیان آن بیم دارند، خداوند در آن شفا قرار می‌دهد و خورنده آن هیچ آسیبی نخواهد دید.» (تفسیر البرهان، ج ۵، ص ۷۵۹)
درمان بیماری قلبی: امام صادق(ع) فرمود: «هرگاه این سوره بر آبی خوانده و بر بیماری ریخته شود که دچار ناراحتی قلبی با علت ناشناخته است، خداوند بیماری او را برطرف خواهد کرد.» (همان)
گشایش در رزق و روزی: در متون روایی، کیفیت خاصی برای نماز و دعا به‌منظور وسعت رزق با بهره‌گیری از سوره قریش ذکر شده است: خواندن دو رکعت نماز، در هر رکعت پس از سوره حمد، ۱۵ بار سوره قریش قرائت شود، پس از سلام، ۱۰ مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد فرستاده و سپس در سجده این دعا تکرار شود: «اللهم أغنِنی بِفَضلِکَ عَن خَلقِک.» (بحارالانوار، ج ۸۸)
سوره قریش با وجود کوتاهی، جایگاهی عظیم در معارف دینی دارد. تلاوت و مداومت بر آن، علاوه بر آثار معنوی در آخرت، براساس روایات، می‌تواند در زندگی دنیوی نیز موجب دفع بیماری، شفا، افزایش رزق و امنیت غذایی شود. همین موضوع نشان می‌دهد که در نگاه اسلامی، پیوندی عمیق میان قرآن، سلامت روح و جسم و برکات مادی برقرار است.
امیرحسین شاهی راوندی
انتهای پیام