صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۳۰۶۸۱۴
تاریخ انتشار : ۰۸ مهر ۱۴۰۴ - ۰۷:۵۳

کارگردان فیلم سینمایی «گلوریا» با اشاره به آغاز فیلمبرداری این پروژه گفت: «گلوریا» داستانی عاشقانه است که در دل جنگ ۱۲ روزه روایت می‌شود؛ جنگی کوتاه اما پرحادثه که نشان داد ایستادگی و اتحاد مردم می‌تواند سرنوشت یک ملت را تغییر دهد.

بابک برجسته، کارگردان فیلم سینمایی «گلوریا» در گفت‌وگو با ایکنا درباره این اثر سینمایی گفت: در این فیلم به موضوع جنگ ۱۲ روزه پرداخته‌ایم. جنگ ۱۲ روزه یکی از مقاطع مهم و البته کمتر شناخته‌شده در تاریخ معاصر ماست. در این جنگ کوتاه اما خونین، حمله رژیم صهیونیستی علیه کشور ما رخ داد که جنایات بسیاری را رقم زد. در واقع در این جنگ بار دیگر مقاومت مردم و ایستادگی آن‌ها در برابر متجاوزان به نمایش گذاشته شد. همین موضوع باعث شد که به‌عنوان یک فیلمساز، احساس کنم باید بخشی از حقیقت این واقعه را در قالب اثر سینمایی به تصویر بکشم.

وی افزود: اهمیت پرداختن به جنگ ۱۲ روزه از آن جهت است که نشان می‌دهد مقاومت و همبستگی مردم در برابر تجاوز می‌تواند سرنوشت یک ملت را تغییر دهد. این جنگ کوتاه اما پرحادثه، حامل پیام‌های بزرگی برای نسل امروز است؛ پیامی که می‌گوید حتی در سخت‌ترین شرایط نیز ایستادگی، اتحاد و ایمان می‌تواند سرنوشت‌ساز باشد. سینما به‌عنوان رسانه‌ای تأثیرگذار می‌تواند این وقایع را ماندگار کرده و به نسل‌های بعدی منتقل کند.

برجسته درباره روند تولید فیلم توضیح داد: اول مهرماه به لطف خدا، کار را کلید زدیم و به جرئت می‌توانم بگویم که کلید کار من را خدا زد. چون واقعاً در بستر بیماری بودم و مدتی توانایی حتی راه رفتن نداشتم، اما با انرژی خوبی که از استاد و پیشکسوت سینمای ایران محمدحسین لطیفی گرفتم و با همراهی او که حتی دوربین ما را روشن کرد، کار آغاز شد. ان‌شاءالله بتوانیم در جشنواره فجر سربلند باشیم و به عنوان فیلمی که مضمون جنگ ۱۲ روزه، حمله اسرائیل و این جنایتی که در کشورمان رقم خورد را در خود دارد، بتوانیم اثری درخور ارائه دهیم و مورد توجه مسئولان، مردم و جامعه قرار گیریم.

وی درباره انتخاب بازیگران این فیلم گفت: سعی کردیم در انتخاب بازیگران حساسیت زیادی به خرج دهیم. به همراه معین سعیدی، مدیر برنامه‌ریزی کار که به معنای واقعی همراه و یار خوبی بود، توانستیم به گزینه‌های مناسبی برسیم. پیام احمدی‌نیا به عنوان بازیگر هم به پروژه اضافه شد و سورپرایزهایی هم در میان دیگر بازیگران داریم که در زمان خود اعلام خواهد شد. علاوه بر این، از استعدادهای جوان و تازه‌نفس نیز استفاده کردیم چون معتقدم باید فرصت‌های بیشتری در اختیار این افراد قرار داد. یقین دارم نتیجه کار در نهایت رضایت‌بخش خواهد بود.

برجسته درباره انگیزه تولید این اثر تأکید کرد: «گلوریا» داستانی عاشقانه است که در دل جنگ ۱۲ روزه شکل می‌گیرد و ما تلاش کردیم واقعیت‌های آن دوران را بازسازی کنیم. هدف ما تنها بازگو کردن یک داستان نیست بلکه می‌خواهیم نشان دهیم که مردم ما همیشه پای کار بودند و در سخت‌ترین شرایط نیز از آرمان‌ها و ارزش‌های خود دفاع کردند. مردم آگاهند و آگاهی آن‌ها انگیزه اصلی ما برای ساخت این اثر بوده است. چیزی به مردم اضافه نمی‌کنیم، بلکه تلاش می‌کنیم واقعیت و تلاش‌های خود آن‌ها را به تصویر بکشیم.

وی در ادامه با اشاره به سختی‌های تولید فیلم گفت: طبیعی است که بازسازی صحنه‌های مربوط به جنگ، به‌ویژه در پروژه‌ای که با امکانات محدود ساخته می‌شود، دشوار باشد. اما با تکیه بر توان تیم تولید و انگیزه‌ای که در بچه‌ها وجود دارد، تلاش می‌کنیم تا فضایی نزدیک به واقعیت بسازیم. همین دشواری‌هاست که ارزش کار را بیشتر می‌کند، چراکه نشان می‌دهد تولید آثار با موضوع مقاومت تنها یک کار هنری نیست بلکه نوعی مسئولیت اجتماعی و فرهنگی نیز به شمار می‌رود.

این فیلمساز با اشاره به تأثیرگذاری سینما بر نسل جوان گفت: امروز جوانان ما شاید جنگ را لمس نکرده باشند، اما سینما می‌تواند پلی میان آن نسل و امروز باشد. قصد داریم با زبان تصویر و روایت عاشقانه‌ای که در دل جنگ شکل می‌گیرد، مفاهیم مقاومت، ایستادگی و عشق به میهن را به آن‌ها منتقل کنیم. این کار هم بعد آموزشی دارد و هم بعد فرهنگی و به همین دلیل حساسیت ما در پرداخت به این موضوع چند برابر شده است.

برجسته در پایان بیان کرد: ساخت «گلوریا» برای من صرفاً یک پروژه سینمایی نیست بلکه نوعی ادای دین به تاریخ و به نسلی است که با تمام وجود پای سرزمین خود ایستاد. امیدوارم این فیلم بتواند در جشنواره فجر و سپس در اکران عمومی، دل مخاطبان را به دست بیاورد و راهی برای ادامه ساخت چنین آثاری باز کند. سینمای ایران نیاز دارد که همچنان روایتگر حقیقت و پاسدار خاطرات مقاومت باشد.

انتهای پیام