سوره مبارک نازعات، هفتادونهمین سوره قرآن کریم، سورهای مکی و دارای ۴۶ آیه است. پیامبر اکرم(ص) میفرماید: «هر کس سوره نازعات را قرائت کند، نگهداشتن و حسابرسی او در روز قیامت به اندازه یک نماز واجب طول میکشد تا اینکه وارد بهشت میشود.» (مجمعالبیان، ج ۱۰، ص ۲۵۰) ایشان همچنین فرمود: «کسی که سوره نازعات را قرائت کند، در قبرش و روز قیامت تنها نیست و این سوره انیس او میشود تا وارد بهشت شود.» (مستدرکالوسائل، ج ۴، ص ۳۵)
امام صادق(ع) نیز فرموده است: «هر کس سوره نازعات را قرائت کند، سیراب از دنیا میرود و سیراب مبعوث میشود و سیراب وارد بهشت میگردد.» (ثوابالاعمال، ص ۱۲۱)
در رویارویی با دشمن: امام صادق(ع) میفرماید: «کسی که سوره نازعات را در رویارویی با دشمنان بخواند، دشمنانش او را نمیبینند و اگر هنگام ورود بر کسی بخواند که از او خوف و ترس دارد، نجات مییابد و به اذن خدا ایمنی مییابد.» (مکارمالاخلاق، ص ۳۶۵)
دفع سم در بدن: روایت شده است: «هر کس سوره نازعات را بنویسد و پس از شستن، آن را به کسی که سم خورده یا حیوان و حشرهای سمی او را گزیده است، بنوشاند، شفا مییابد.» (همان)
سوره مبارک نازعات فقط مجموعهای از آیات نیست، بلکه پنجرهای به سوی آرامش در دنیا و رهایی در آخرت است. هر بار که این سوره تلاوت میشود، قلب انسان با یاد قیامت بیدار و روح از چشمهای زلال سیراب میشود. وعدههای پیامبر اکرم(ص) و امامان معصوم(ع) در فضیلت و آثار این سوره، نشان میدهد که ارتباط با آن میتواند هم همدم تنهایی قبر باشد و هم سپر رویارویی با دشواریهای زندگی. امروز که در دنیایی سرشار از ترسها، نگرانیها و آسیبها زندگی میکنیم، بازگشت به کلام وحی و بهرهگیری از برکات سورههایی همچون نازعات، نه فقط عملی عبادی، بلکه راه درمان و آرامش روحی است. اگر تلاوت این سوره را به عادت روزانه یا هفتگی تبدیل کنیم، شاید در لحظاتی که هیچ پناهی نمییابیم، همان کلام الهی پناه امن و دستگیر حقیقی ما باشد.
امیرحسین شاهی راوندی
انتهای پیام