«وَإِنَّ مِنکُمْ لَمَن لَّیُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْکُم مُّصِیبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیَّ إِذْ لَمْ أَکُن مَّعَهُمْ شَهِیدًا» (سوره نسا/آیه ۷۲)
و قطعا از میان شما کسی است که کندی به خرج دهد؛ پس اگر آسیبی به شما رسد گوید: راستى خدا بر من نعمت بخشید که با آنان حاضر نبودم.
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَا لَکُمْ إِذَا قِیلَ لَکُمُ انفِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِیتُم بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فِی الآخِرَةِ إِلَّا قَلِیلٌ» (سوره توبه/ آیه ۳۸)
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! شما را چه شده است که، چون گفته می‌شود در راه خدا بسیج شوید، کندی به خرج می‌دهید؟ آیا به جای آخرت به زندگی دنیا دل خوش کرده‌اید؟ متاع زندگی دنیا در برابر آخرت جز اندکی نیست.
«قُل لَّن یَنفَعَکُمُ الْفِرَارُ إِن فَرَرْتُم مِّنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَإِذًا لَّا تُمتَّعُونَ إِلَّا قَلِیلًا» (سوره احزاب/ آیه ۱۶)
بگو اگر از مرگ یا کشته شدن بگریزید، هرگز این گریز برای شما سود نمی‌بخشد و در آن صورت جز اندکی بهره‌مند نخواهید شد.
به همان اندازه که خطر دشمنان خارجی مهم است، نباید از دشمنان داخلی، منافقین و عوامل نفوذی دشمن غافل ماند. همیشه عده‌ای هستند که رفاه را در تن‌آسایی می‌بینند و هنگام سختی‌ها برای مصون ماندن از خطر کنار می‌کشند و با این عمل در صفوف منسجم و مستحکم مجاهدان سستی و کندی ایجاد می‌کنند. مجاهد مسلمان باید با بصیرت این‌گونه تحرکات را بشناسد و مانع از نفوذ سستی در ایمان، عقیده و عزم خود برای مقابله با دشمن شود؛ چرا که زندگی دنیایی در مقابل پاداشی که خداوند برای مومنان در نظر گرفته، اندک چیزی نیست.
شهید در فرهنگ اسلامی، مقامی والا و بسیار بلند است. شهیدان جایگاهی دارند که سایرین ندارند و از امتیازاتی برخوردارند که دیگران از آن محرومند. شهید به نص صریح قرآن زنده است و نزد حضرت حق، روزی‌خوار. خداوند متعال شهید را زنده می‌داند و از همگان می‌خواهد او را مرده نپندارند.
در منزلت شهیدان راه حق همین بس که پروردگار از ایشان خشنود است و چه چیزی بالاتر از خشنودی خداوند. عزت و اقتدار امت اسلام ناشی از بذل جان شهیدان است. نام و یاد تابناک شهیدان، جاودانه بر تارک تاریخ خواهد درخشید و چراغ راهنمایی خواهد بود تا گمشدگان را به منزل حق و حقیقت رهنمون باشد. نه تنها نام شهدا که آثار کار‌های شهدا نیز زنده و باقی است.
«وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْیَاء وَلَکِن لاَّ تَشْعُرُونَ» (سوره بقره/ آیه ۱۵۴)
کسانی را که در راه خدا کشته می‌شوند مرده نپندارید؛ بلکه زنده‌اند و شما نمی‌دانید.
«وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ» (سوره آل عمران/ آیه ۱۶۹)
هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده‌اند مرده مپندارید؛ بلکه زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.
«فَلْیُقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ الَّذِینَ یَشْرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا بِالآخِرَةِ وَمَن یُقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَیُقْتَلْ أَو یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا» (سوره نساء/ آیه ۷۴)
پس باید کسانی که زندگی دنیا را به آخرت می‌فروشند، در راه خدا بجنگند و هر کس در راه خدا بجنگد و کشته یا پیروز شود، پاداش بزرگی به او داده خواهد شد.
«إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْرَاةِ وَالإِنجِیلِ وَالْقُرْآنِ …» (سوره توبه/ آیه ۱۱۱)
خدا از مؤمنان جان و مالشان را به بهاى اینکه بهشت برای آنان باشد خرید؛ همان کسانی که در راه خدا می‌جنگند و می‌کشند و کشته می‌شوند. این وعده حق در تورات، انجیل و قرآن بر عهده اوست.
«وَالَّذِینَ هَاجَرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ» (سوره حج/ آیه ۵۸)
و آنان که در راه خدا مهاجرت کرده‌اند و آنگاه کشته شده یا مرده‌اند، قطعا خداوند به آنان رزقی نیکو می‌بخشد و راستى خدا بهترین روزى‌دهندگان است.
هستند کسانی که به دلیل ضعف ایمان یا عدم شناخت درست از اسلام و دلبستگی به مطامع دنیا در مقابل حوادث و رخداد‌های ناگوار دائما اظهار تاسف کنند و این گونه حوادث را دلیلی بر نتیجه‌بخش نبودن حرکت مجاهدان راه حق قلمداد کنند، لکن قرآن کریم با سرزنش این گونه افراد، جایگاه رفیع شهدا را یادآور می‌شود و با صراحت تمام اعلام می‌کند که شهدا نه تنها مرده نیستند بلکه زنده‌اند و از روزی‌های معنوی نزد پروردگارشان بهره‌مند هستند. این صراحت قرآن، ضمن آنکه دهان یاوه‌گویان را می‌بندد، اهل ایمان را نیز به بهشت و قرب الهی بشارت می‌دهد.
یکی از شیوه‌های دائمی دشمنان برای تقابل با امت واحده اسلام، توطئه و فتنه‌گری است و از دشمن کمتر از این نیز انتظار نمی‌رود. توطئه‌ها و فتنه‌هایی که هر روز با لباسی جدید عرضه می‌شوند؛ روزی در قالب راه انداختن جنگ‌های صلیبی، روزی با ایجاد و تجهیز رژیم جعلی صهیونیستی برای رویارویی با کشور‌های منطقه، روزی دیگر با تحریک دولت‌های مزدور برای تجاوز به سرزمین‌های اسلامی و امروز با تشویق جریان‌های افراطی به ظاهر مسلمان برای قتل عام شعبه‌های مختلف امت مسلمان.
هدف و مقصود نهایی دشمن از این همه توطئه و فتنه‌گری چیزی جز مهار مسلمانان توسط خودشان نیست. دشمن از اینکه امت اسلام را ید واحده ببیند در هراس است، چرا که منافع او در تقابل و دشمنی مسلمانان با هم‌دیگر است نه اتحاد و وحدت آنها. دشمنان اسلام و مسلمین به صورت پایدار به عداوت و کینه‌توزی خود ادامه می‌دهند و هیچ‌گاه از این همه دشمنی خسته نخواهند شد؛ پس، هوشیاری مسلمین در مقابله با توطئه‌های دشمنان امری واجب و ضروری است.
«وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَکُونَ فِتْنَةٌ وَیَکُونَ الدِّینُ کُلُّهُ لِلّه فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ بَصِیرٌ» (سوره انفال/ آیه ۳۹)
و با آنان بجنگید تا فتنهاى بر جاى نماند و دین یکسره از آن خدا گردد. پس اگر [از کفر]بازایستند، قطعاً خدا به آنچه انجام می‌دهند بیناست.
«وَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِیَ فِی اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ کَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِن جَاء نَصْرٌ مِّن رَّبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمْ أَوَلَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِی صُدُورِ الْعَالَمِینَ» (سوره عنکبوت/ آیه ۱۰)
و از میان مردم کسانىاند که مىگویند: به خدا ایمان آوردهایم، و، چون در [راه]خدا آزار کشند، آزمایش مردم را مانند عذاب خدا قرار مىدهند؛ و اگر از جانب پروردگارت پیروزى رسد، حتماً خواهند گفت: ما با شما بودیم. آیا خدا به آنچه در دل‌های جهانیان است داناتر نیست؟
امام خمینی (ره):
«این تبلیغات باعث شد که برادران را از هم جدا کردند و ملت‌های مختلف ساختند و چیز‌هایی که در صدر اسلام مطرح نبود، مطرح می‌کنند تا جدا شوند و ضعیف شوند. بدتر از این، مشکل حکومت‌هاست. در زمان عثمانی که مسلمین حکومت نسبتاً قوی داشتند و قدرتی بود که گاهی با ژاپن و با شوروی مبارزه می‌کرد و غلبه می‌کرد؛ مع‌الاسف به واسطه همین اجانب از این وحدت می‌ترسیدند. وقتی در جنگ اول جهانی غلبه کردند، حکومت عثمانی را تکه‌تکه کردند و هر کس را برجایی گماردند و کوشیدند این حکومت‌ها با هم دشمن شوند؛ زیرا می‌دانستند که مسلمین با این خزائن و این جمعیت اگر متحد شوند برای آمریکا و برای غرب بهره‌ای نیست؛ و شاید مسلمین آنها را تهدید می‌کردند. از این جهت، حکومت‌ها را با هم بد کردند و اینها مأمورین آنها بودند.»
(سخنرانی در جمع نمایندگان احزاب آزادی‌بخش اسلام، ۱۳۵۸/۰۲/۱۶، صحیفه امام، ج ۷/ ص ۱۸۵ ـ ۱۸۶)
امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی):
«برای کشوری که آماج این همه حمله خصمانه و خباثت‌آمیز دشمنان است، جز بسیج نیرو‌های مردمی، هیچ راه علاجی وجود ندارد. اگر بسیج نیرو‌های مردم نبود و امام بزرگوار، از نیروی ایمان و عشق مردم، در سازماندهی این عناصر مؤمن و نورانی در سراسر کشور استفاده نمی‌کرد و این انبوه عظیم نیروی فعّال را به وجود نمی‌آورد، بدون شک جمهوری اسلامی نمی‌توانست در مقابل این همه توطئه و خباثت و دشمنی و سنگ‌اندازی مقاومت کند... دشمن اصلی، در مقابل نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران، اولاً صهیونیست‌ها هستند که می‌دانند از نظر ملت ایران، رژیم غاصب آنها در فلسطین، یک رژیم غیرمقبول و شناخته نشده و غیررسمی و رو به اضمحلال است. بیشتر دشمنی‌ها هم از طرف آنهاست. رادیوها، روزنامه‌ها، وسایل ارتباط جمعی و بسیاری از امکانات در اختیار آنهاست و علیه نظام مقدّس جمهوری اسلامی و ملت ایران فعّالیت می‌کنند. دشمن دیگر هم، رژیم آمریکا است که در واقع، روی دیگر این سکه است... بنابراین، دشمن اصلی، این دو عنصر پلید و خبیث ـ یعنی شیطان بزرگ و صهیونیست‌ها ـ هستند. ملت ایران، دچار اشتباه نخواهد شد. هر جایی هم، هر دشمنی‌ای مشاهده شود، از طرف این دو دشمن است.»
(بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار جمع کثیری از بسیجیان سراسر کشور، ۱۳۷۵/۰۸/۳۰، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری)
حاتم رسولی، پژوهشگر و نویسنده دفاع مقدس، فعال رسانه‌ای
انتهای پیام