مردمان جامعه‌ای که گناه را قبیح نشمارند به حال خود رها می‌شوند

حجت‌الاسلام والمسلمین سید علی حسینی‌زاده، عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) اکثر انسان‌هایی که مرتکب گناه می‌شوند را دارای علم اجمالی و عدم علم تفضیلی دانست و گفت: اکثر کسانی که مرتکب گناه می‌شوند از گناه بودن عمل خود آگاه نیستند.

وی با اشاره به تأکید قرآنی «أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ» ادامه داد: در مقابل در آیه 14 سوره نمل نیز به کسانی که نسبت به گناه خود هوشیار هستند اشاره و فرموده شده است «وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَیْقَنَتْهَا أَنفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا فَانظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِین؛ و با آنکه دل‌هایشان بدان یقین داشت از روى ظلم و تکبر آن را انکار کردند پس ببین فرجام فسادگران چگونه بود».

وی با اشاره به آیه 14 سوره مجادله که می‌فرماید: «أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِم مَّا هُم مِّنکُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَیَحْلِفُونَ عَلَى الْکَذِبِ وَهُمْ یَعْلَمُونَ؛ آیا ندیده‏‌اى کسانى را که قومى را که مورد خشم خدایند به دوستى گرفته‏‌اند آن‌ها نه از شمایند و نه از ایشان و به دروغ سوگند یاد می‌کنند و خودشان [هم] می‌دانند» اظهار کرد: عده‌ای نیز به عمل گناه خود آگاه هستند ولی نسبت به انجام آن خودداری نمی‌کنند.

حجت‌الاسلام حسینی‌زاده با استناد به آیات اشاره شده از جمله علل اینکه فرد به صورت آگاهانه دست به انجام گناه می‌زند را برتری جویی دانست و گفت: چنین افرادی به دنبال فساد در روی زمین هستند و از این جهت که خود را برتر از دیگران می‌بینند به خود اجازه گناه می‌دهند.

تسلط طلبی بر دیگران عامل گناه

عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه فاسقان را نیز از جمله انجام دهندگان گناه هوشیارانه دانست و گفت: تسلط طلبی بر دیگران سبب می‌شود انسان به گناه کشیده شود. تکرار در ارتکاب گناهان کوچک سبب می‌شود انسان در انجام گناهان بزرگ نیز جسور شود.

وی قساوت قلب را نیز عامل دیگری در انجام گناه هوشیارانه برشمرد و تصریح کرد: تکرار در ارتکاب گناهان کوچک سبب می‌شود انسان در انجام گناهان بزرگ نیز جسور شود به طوری که در آیه 75 سوره بقره آمده است: «فَتَطْمَعُونَ أَن یُؤْمِنُواْ لَکُمْ وَقَدْ کَانَ فَرِیقٌ مِّنْهُمْ یَسْمَعُونَ کَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ یُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ یَعْلَمُون؛ آیا طمع دارید که [اینان] به شما ایمان بیاورند با آنکه گروهى از آنان سخنان خدا را می‏‌شنیدند سپس آن را بعد از فهمیدنش تحریف می‌کردند و خودشان هم می‌دانستند».

وی در پایان سخنان خود از بین رفتن قبح گناه در جامعه را به سبب از بین رفتن سنت امر به معروف و نهی از منکر ارزیابی و عنوان کرد: در چنین شرایطی خداوند افراد جامعه را به حال خود وامی‌گذارد.