فرد ریاکار توحید و خداشناسی‌اش دچار مشکل شده است

به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، مراسم «اشک در چشم خورشید مدینه» با رویکرد برکات و آثار اخلاص و خدامحوری در جامعه مهدوی با همکاری دفتر مدیرکل امور اجتماعی استانداری قم در حسینیه صاحب‌الزمان قم برگزار شد.

حجت‌الاسلام والمسلمین محمود لطفیان سرگزی، کارشناس فرهنگی ستاد اقامه نماز استان قم در این مراسم به طرح پرسش‌هایی پرداخت و گفت: چرا خداوند این قدر به ریاکاری حساس است؟ چرا مجازات ریاکار را با لعن می‌دهد؟ وقتی جامعه‌ای دچار آفت ریا می‌شود، چه خطری معنویت را تهدید می‌کند؟ در واقع در آن جامعه دین و معنویت ابزار دنیاپرستی می‌شود.

وی بیان کرد: کسانی که ریاکار هستند، دزدان راه معنویت می‌شوند، آنان برای رسیدن به پست و مقام با نام دین دکان باز می‌کنند و امروز شاید یکی از علت‌هایی که باعث دین‌گریزی برخی جوانان شده وجود همین افراد ریاکار است؛ اما خداوند حق است، او بدون هیچ ملاحظه‌ای ریاکاران را نفرین می‌کند. ساحت مقدس خدا جای هیچ فریب‌کاری نیست و ریاکار در آتش غضب و قهر خدا خواهد سوخت. ریاکارانی که در مقابل مردم سجاده آب می‌کشند و نمازهای به ظاهر طولانی و گریه‌های دروغین می‌کنند در واقع مردم را بیش از خدا قبول دارند و قدرت مردم را بیش از قدرت خدا می‌دانند که اگر این طور نبود هرگز ریا نمی‌کردند.

مدیر کانون نویسندگان نماز قم گفت: ریاکار با ریاکاری نشان می‌دهد که خدا را ضعیف‌تر از مردم می‌پندارد و در واقع خدا را تحقیر می‌کند. ریاکار توحید و خداشناسی‌اش مشکل دارد. شیطان و هوای نفس دشمن واقعی ماست و منتظر است هر طور شده با هر حیله‌ای مانع سعادت، خوشبختی و سربلندی ما شود و به همین خاطر وقتی می‌بیند کار خوبی انجام می‌دهید وسوسه می‌کند که «بهتر است این کار را ترک کنی زیرا تو داری ریا و خودنمایی می‌کنی».

وی افزود: هنگامی که انسان به خاطر خدا کار خوبی انجام داد، اگر مردم هم تو را ببینند نگران نباش اصلاً برخی از کارهای خوب را فقط می‌توان در میان مردم انجام داد به طور مثال مگر می‌شود نماز جماعت را در تنهایی و خلوت خانه خود بخوانید؟ باید به مسجد رفت و در صف نماز ایستاد؛ اما حواستان باشد که این کار را فقط به خاطر خدا انجام دهید. اگر تمامی افرادی که کار خیر در جامعه انجام می‌دهند، مدرسه و مسجد می‌سازند، به فقرا رسیدگی می‌کنند و ... با خود این فکر را بکنند، بسیاری از کارهای جامعه بر روی زمین می‌ماند.

خالص کردن نیت، خداوند را مهمان قلبمان می‌کند

حجت‌الاسلام لطفیان یادآور شد: هنر این است که در متن جامعه باشی، حضور تو در جامعه پررنگ باشد، برای مردم کارهای خوب انجام دهید؛ اما نیت در همه کارها باید خدایی باشد. باید تمرین کنید تا نیت‌تان خالص باشد. قبل از هر کار خیری با خدای خود خلوت کرده بگوئیم «خدایا به من کمک کن تا نیت خود را در این کار خالص کنم و این کار را فقط برای تو انجام دهم»، در این صورت خدای مهربان، مهمان قلب ما می‌شود و فکرهای دنیایی از ما دور می‌شود.

وی عنوان کرد: نور خدایی به قلب انسان نیکوکار می‌تابد و آن‌کس که با اخلاص بماند قهرمان و شجاع واقعی است. کسی که در زندگی آرمان و هدف تلاش ندارد فقط زنده است ولی زندگی نمی‌کند. وقتی نیت ما خدایی شود و برای رضای خدا دست به آفرینش آینده‌ای زیبا و روشن زنیم خدا به کمک ما می‌آید و شجاعت را در قلب ما قرار می‌دهد به گونه‌ای که از هیچ‌چیز و هیچ‌کس نمی‌ترسیم بلکه همه از ما می‌ترسند و این را در نظر بگیریم که خدا به یاری فرد مخلص می‌‌آید.

کارشناس مرکز تربیت مربی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم افزود: او به قلب تو نگاه می‌کند تا با سرعت هرچه تمام‌تر به سوی هدف پیش رود تا موفقیت را در آغوش بگیرد آن هم با نیروی اخلاص که در قلب نیکوکار منزل کرده است. آنچه می‌گویم ساخته ذهن نیست که موجب اعتراض باشد و برای عده‌ای خوشایند نباشد، نقل حدیث است.

وی ادامه داد: خدا با هیچ‌کس تعارف ندارد از سیاهی جوهر دانشمند تا سرخی خون شهید همه باید انجام وظیفه کنند. روزی اشک در چشم خورشید مدینه یعنی پیامبر اعظم(ص) جمع شد فرمود «می‌دانید امت من هرگز بت‌پرست نخواهند شد ولی خطر بزرگی آنها را تهدید می‌کند که بدتر از بت‌پرستی است. امت من دچار ریا و خودنمایی خواهند شد». البته باید بدانیم خوشحال شدن از انجام عمل صالح با اخلاص منافاتی ندارد.

حجت‌الاسلام لطفیان عنوان کرد: طبیعی است که انسان وقت انجام کار خیر شاد می‌شود ولی هدف اصلی نیکوکار این نیست که مردم از کار او تعریف کنند او با خدای خود معامله کرده پس تا زمانی که نیت خدایی است نباید به خاطر خوشحالی که از تعریف کردن مردم در قلب ما ایجاد می‌شود، نگران شویم. انسان برای ادامه راه نیاز به تشویق دارد امام مبادا این خوشحالی دچار عُجب و غرور شود زیرا می‌دانیم اگر توفیق خداوندی نبود هرگز موفق به انجام این عمل خیر نمی‌شدیم.

نبود اخلاص در اعمال؛ آفت بزرگ جامعه

وی افزود: انسان‌های صالح و نیکوکار در جواب تعریف‌ها و تشویق‌های مردم به این نکته اشاره می‌کنند که «من وسیله‌ای بیش نبودم و لطف خدا بود که مرا به این کار موفق کرد». نبودن اخلاص در میان برخی از اقشار جامعه و مسئولان، آفت بزرگی برای جامعه ما شده تا افرادی برای رسیدن به ریاست و پُست و مقام بر سر و کله هم بزنند و تا کی عده‌ای فرصت‌های ناب سازندگی را نابود کنند.

لطفیان بیان کرد: اگر کسانی که لیاقت پست و مقامشان را ندارند کنار می‌رفتند و آن را به اهل آن واگذار می‌کردند، جامعه ما دچار این همه نابسامانی نبود. پیامبر اعظم(ص) فرمودند «اگر کسی مسئولیتی را در جامعه قبول کند در حالی که می‌داند کسی بهتر و لایق‌تر از او هست، او به اسلام و مسلمین خیانت کرده است».

کارشناس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی قم گفت: چقدر به جاست سخن امام صادق(ع) که فرمودند «هرگاه دیدید که دانشمندی دنیا را دوست دارد از او دوری کنید. چرا که وقتی کسی دنیا را دوست دارد تمام فکر او هم دنیاست» و مایه فساد است اما وقتی این عشق در قالب دینی و معنویت آمیخته می‌شود، می‌تواند زشتی‌های بزرگ بیافریند امان از وقتی که دین و معنویت ابزاری برای رسیدن به اهداف دنیا شود.

وی بیان کرد: مثل شریح قاضی که با نیرنگ خود بزرگترین ظلم را به تاریخ کرد؛ روزی که مردم کوفه همراه با «مسلم» نماینده امام حسین(ع) قیام کردند و جان «ابن زیاد» در خطر بود چیزی که ابن زیاد را نجات داد و توانست مردم را متفرق کند زبان شریح قاضی بود. شریح قاضی آتش خشم مردم کوفه را خاموش کرد، اما با این کار خویش آتشی برافروخت که تا صبح قیامت خاموشی نخواهد داشت. مگر ریاست چند روزه دنیا چقدر ارزش داشت. خدا باید از ما تعریف کند رزق و روزی دست خداست. افرادی که خوبی آنها تمام جامعه را فراگرفته و افرادی که برای اسم و رسم خود تلاش می‌کنند و پول زیادی خرج می‌کنند اما نتیجه‌ای نمی‌گیرند، آرامش قلبی و محبت در دلشان ندارند.

حجت‌الاسلام لطفیان در پایان یادآور شد: خدا خودش می‌داند چگونه یاد و محبت تو را در دل‌ها قرار دهد. نقل شده در مورد حضرت عیسی(ع) که به یارانش فرمود «خداوند کاری می‌کند که مردم بندگان با اخلاص را دوست داشته باشند. خدا یاد و نام بندگانی را که اهل ریا و خودنمایی نیستند در میان جامعه رواج می‌دهد، کاری می‌کند که همه مردم از آنها به بزرگی یاد کنند». همان طور که روزی در دست خداوند است و آن را بین بندگان تقسیم می‌کند، همان طور اوست که محبوب شدن را تقسیم می‌کند.