به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، او پس از مدتی به چهره‌ای ماندگار در خراسان تبدیل شد و نامش در مشهد مقدس جاودان ماند. آنچه فراروی شماست گفت‌وگوی هما یزدیان، همسر شهید فرامرز عباسی است:
وی عنوان کرد: در سال 1349 با فرامرز ازدواج کردم که حاصل آن دو فرزند دختر و پسر است که هر دو در رشته پزشکی و دندانپزشکی فعالیت می‌کنند. همیشه حضورش را در کنار خود و فرزندانم حس می‌کنم و در بسیاری از مشکلات، خداوند منان همیشه راهگشا هستند. فرامرز مردی بسیار وظیفه‌شناس، با محبت، مهربان و خانواده دوست بود، توصیه ایشان این بود که انسان باید همیشه قوی و محکم باشد.
یزدیان به بیان دیدارهای خود با شهید به خصوص از آخرین بار، گفت: دیدار با ایشان همیشه خاطره‌انگیز بود و هر کدام از آن لحظات ماندگار و به یاد ماندنی را ثبت کرد. اما در این میان آخرین دیدارم با فرامرز هم بسیار جالب بود، ملاقاتی تاریخی که دیگر تکرار نشد. همسرم در همان اولین ماه‌های شروع جنگ و در آبان سال 59 عازم جبهه شده بود، در بهمن‌ماه همان سال بود که چند روزی پیش ما آمد و اولین روزهای اسفندماه دوباره راهی خط مقدم شد.
وی ادامه داد: آن زمان وقتی که به مرخصی آمد من و همه اعضای خانواده با در دست داشتن دسته‌های گل به استقبالش رفتیم. وقتی هم که رفت با فرامرز خداحافظی کردم و او را به خدا سپردم؛ اما پس از آن دیگر هیچ وقت برنگشت تا لحظه‌ای که خبر پروازش به سوی یار را به ما دادند.
همسر شهید عباسی عنوان کرد: فرامرز در عملیات آزاد سازی سوسنگرد در سال 1359 نقش چشمگیری داشت و علاوه برآن در چند عملیات دیگر از جمله در شکست حصرآبادان و آزادسازی خرمشهر یکی از طراحان بود و سرانجام در 21 اردیبهشت‌ماه 1360 براثر اصابت ترکش خمپاره به درجه رفیع شهادت رسید.
وی در پایان یادآور شد: از مردم خوب کشورم می‌خواهم که از خون فرامرزها به خوبی پاسداری کنند زیرا تمامی شهدای این مرز و بوم برای آزادی و جاودانگی ایران جان خود را هدیه دادند.