به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، سبط بن جوزی به هنگام شماردن خواهران تنی حضرت رضا(ع) و اولاد امام موسی کاظم(ع) از چهار دختر به نام فاطمه یاد کرده است: فاطمه کُبری(س)، فاطمه وُسطی (س)، فاطمه صُغری(س)، فاطمه اُخری(س).
علامه مجلسی نیز به پیروی از ابن جوزی در بحارالانوار از فواطم اربعه یاد کرده است؛ حضرت معصومه(س)، همان فاطمه کبری است که بارگاه ایشان در شهر قم واقع است. گفته می‌شود که بارگاه حضرت فاطمه وُسطا(س) در شهر اصفهان وجود دارد، مزار حضرت فاطمه صُغری(س) مشهور به بی‌بی هیبت در کشور آذربایجان (بادکوبه) بوده و بارگاه مبارک فاطمه اخری(ع) در شهرستان رشت و در منطقه خواهر امام در نزدیکی خیابان استاد مطهری واقع است.
تاریخ تولد فاطمه اخری(س) 971 هجری و تاریخ وفات ایشان 995 هجری قمری است. علامه مجلسی به پیروی از سبط ابن جوزی در کتاب «بحار الانوار» از فواطم اربعه یاد کرده است و در مورد فاطمه اُخری می‌نویسد: «و فی رشت مزار یُـنسَب إلی فاطمة الطاهرة أخت الرّضا(علیهما السّلام)؛ و در رشت مزاری است که به فاطمه طاهر، خواهر امام رضا(ع) منسوب است».
در باور مردم گیلان، وی به همراه برادرانش سید جلال‌الدین اشرف و میر شمس‌الدین(ع) به گیلان مهاجرت کرد و در زمان حکومت سیّد در رشت، از دنیا رفته است.
اگر بخواهیم از متون تاریخی معاصر در ارتباط با بقعه متبرک حضرت فاطمه اخری(س) تحقیق کنیم، قریب به اتفاق آن‌ها نام دیگر این بقعه را لاله‌شوی نامیده‌اند، اما برخی از این هم پا را فراتر نهاده و گفته‌اند پیش از آنکه بقعه حضرت «خواهر امام» نامیده شود، «لاله شوی» خوانده می‌شد!
یکی از منابعی که عبارت لاله شوی از آن استناد شده صفحه 220 و 221 از کتاب «تاریخ گیلان و دیلمستان» تألیف سید ظهیرالدین مرعشی است که در سال ٨٨٠ قمر