به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، این مراسم به پاس چهار دهه فعالیت ادبی میرجلال‌الدین کزازی، چهره ماندگار ادب فارسی، مدرس، مترجم، نویسنده و پژوهشگر ایرانی برگزار می‌شود و شهرام ناظری، کیخسرو پورناظری، داریوش ارجمند، محمود عزیزی و برخی چهره‌های ادبی هنری کشور در آن حضور دارند.
میرجلال‌الدین کزازی در سال ۱۳۲۷ در کرمانشاه متولد شد. خانواده وی از فرهیختگان فرهنگی و بنیانگذاران آموزش نوین این شهر بودند. کزازی تحصیلات دوره ابتدایی را در مدرسه آلیانس و دوره متوسطه را در دبیرستان رازی کرمانشاه گذراند. وی رشته کار‌شناسی و کار‌شناسی ارشد ادبیات فارسی را در دانشگاه تهران به اتمام رساند و سال ۱۳۷۱ به اخذ دکتری این رشته نایل آمد.
این شاهنامه‌پژوه نامدار تاکنون نگارش ۲۵ جلد کتاب، ترجمه ۱۳ جلد و ویرایش و تصحیح ۶ جلد کتاب را به انجام رسانده است. از تالیفات این استاد می‌توان کتاب‌های «از گونه‌ای دیگر» (شاهنامه‌شناسی)، «در دریای دری» (تاریخ- شعر فارسی)، «رخسار صبح» (خاقانی‌شناسی)، «زیباشناسی سخن پارسی»، «بیکران سبز» (دفتر شعر)، «مازهای راز» (شاهنامه‌شناسی)، «رویا، حماسه، اسطوره» (شاهنامه‌شناسی)، «دیر مغان»، «پارسا‌وترسا»(عطار‌شناسی)، «پرنیا‌ن پندار» (جستارهایی در ادب و فرهنگ)، «سراچه آوارنگ» و.... را نام برد.
این پژوهشگر برنده جایزه کتاب سال ایران از طرف وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی (دوره نهم) برای ترجمه کتاب «انه‌اید» نوشته ویرژیل نویسنده یونانی شد و همچنین نشان زرین و سپاسنامه بزرگترین انجمن ادبی فرهنگی کشور یونان «پارناسوس» را به عنوان برجسته‌ترین ایرانی در گسترش فرهنگ و ادب یونان در زمستان ۱۳۸۴ کسب کرد.
وی به عنوان چهره ماندگار فرهنگ و ادب ایران در پنجمین همایش آن در سال ۱۳۸۴ شناخته شد و جایزه نخستین پژوهش‌های بنیادین در جشنواره بین‌المللی خوارزمی برای نگارش زنجیره‌ای از کتاب «نامه باستان» در بهمن ۱۳۸۳ را به دست آورد.
کزازی هم اینک استاد و عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجه دانشگاه علامه طباطبایی تهران و عضو هیئت امنای بنیاد فردوسی است.
این چهره ادبی هیچ وقت در نوشته‌ها و گفتار‌هایش واژگان عربی به کار نمی‌برد. او مشهور به بهره‌گیری از «واژه‌های پارسی سره» در نوشته‌ها و گفتار خود بوده و پای‌بندی وی به واژگان کهن، اما دلنشین پارسی دری ستودنی است. وی به چند زبان اروپایی و بیشتر از همه زبان فرانسه آشنایی کامل دارد. تدریس ادب پارسی و ایران‌شناسی طی چند سال در دانشگاه بارسلون کشور اسپانیا از خدمات و تجارب ارزشمند این استاد در امر گسترش فرهنگ ایران است.