گروه حوزه‌های علمیه: فقه تربیتی اثر آیت‌الله اعرافی، مدیر حوزه‌های علمیه در هفت جلد از سوی موسسه اشراق عرفان در دست انتشار است.
حجت‌الاسلام والمسلمین حسن حیدرزاده، مسئول مرکز اسناد موسسه اشراق عرفان در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: نظریه فقه تربیتی استاد اعرافی با همکاری شماری از طلاب و فضلای متخصص در رشته‌های علوم تربیتی به صورت کتاب در دستور کار قرار دارد و تاکنون چند جلد آن انتشار یافته است. وی ادامه داد: کلان‌پروژه فقه تربیتی احتمالا به بیش از 35 مجلد خواهد رسید و از این میان، مجلد 3 (تعلیم و تعلم قران و حدیث) و مجلد 6 (تعلیم و تعلم علوم تجربی و غریبه) و مجلد 21 (تربیت بدنی) و مجلد 24 (تربیت عبادی) و مجلد 26 (تربیت جنسی) و مجلد 29 (تربیت خانوادگی) در حال پژوهش است. حیدرزاده بیان کرد: مجلد چهارم (تعلیم و تعلم علوم عقلی) نیز هم اکنون در مرحله چاپ قرار دارد البته تا کنون از این کلان‌پروژه مجلدات یک شامل؛ (مبانی و پیش‌فرض‌ها) ، جلد دوم (یادگیری علم و دین)، جلد 5 (تعلیم و تعلم علوم شهودی)، جلد 7 (آداب مشترک تعلیم و تعلم) به چاپ رسیده است. وی گفت: در این مجلدات مبانی و پیش فرض‌های فقه تربیتی، یادگیری علم و دین، علوم شهودی، آداب مشترک تعلیم و تعلم مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. حیدرزاده تصریح کرد: از ویژگی‌های این اثر، پرداختن اجتهادی از منظر فقه به مقوله تربیت است که به فقه مضاف مصطلح شده است و جزء مباحث میان رشته‌ای محسوب می‌شود. وی با اشاره به اهمیت تعلیم و تربیت در اسلام گفت: همان طور که در جلد اول این اثر آمده است تعلیم و تربیت، شرط اساسی تعالی انسان بوده و اثربخشی و کمال‌آفرینی آن در گرو تطابق با موازین دینی است و به این ترتیب، ضرورت داشتن دقت‌های فقهی در بررسی مباحث تربیتی آشکار می‌شود. وی ادامه داد: جلد اول این اثر با تحقیق و نگارش احمد امامی‌راد و نظارت سیدنقی موسوی در 324 صفحه توسط انتشارات موسسه اشراق و عرفان به چاپ رسیده است. یادآور می شود در مقدمه ناشر در جلد هفتم این اثر نیز آمده است که فقه تربیتی به مثابه دانش نوپا در مطالعات تربیتی و بابی جدید در فقه، درصدد بررسی مسائل مربیان و متربیان در محیطهای و تعیین حکم شرعی آنان است. فضای کلاس و رابطه معلم و دانش آموز از دیرباز مورد توجه اندیشوران تعلیم و تربیت بوده و نگارش «آداب دانش آموزی و آموزگاری» از گذشته‌های دور در سنت اسلامی رایج بوده است. کتاب حاضر با توجه تقسیم آداب به آداب مشترک معلم و دانش‌آموز و آداب مختص هر یک، تنها آداب مشترک را به بحث گذاشته است. همچنین با تقسیم آداب مشترک به آداب و ویژگی‌های شخصیتی و آداب مهارتی تلاش کرده است شماری از آداب فضای تعلیم و تعلم را از منظر فقه تربیتی بررسی کند.